در این پژوهش یک پلیمر قالب مولکولی نوین با استفاده از پلی وینیل الکل به عنوان امولسیون فایر، آلیل گلیسیدیل اتر/ ایمینو دی استیک اسید به عنوان مونومرهای عاملی، اتیلن گلیکول دی متاکریلات به عنوان کراس لینکر، 2و2 آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل به عنوان آغازگر و ناپروکسن به عنوان مولکول هدف در حضور حلال متانول و تولوئن سنتز شد. سنتز فوق توسط روشهای آنالیز عنصری(chn)،tem،ft-ir، مورد تایید واقع شد. سپس پارامترهای مختلفی مانند ph، ظرفیت پلیمر، سینتیک جذب، گزینش پذیری پلیمر و حلال واجذب بررسی شد. در نهایت از پلیمر قالب مولکولی به عنوان جاذب برای استخراج داروی ناپروکسن از سیالات بیولوژیکی همچون پلاسما و ادرار و ماتریکس داروئی استفاده شد.