نام پژوهشگر: حشمت کفیلی
روح افزا قدوسی صمد سامانیان
چکیده حرم مطهر امام رضا (ع) به عنوان یکی از مهمترین مکان های مقدس اسلامی، همواره مورد توجه شیعیان بوده است و روز به روز بر تعداد زائران آن حضرت افزوده می شود. اهمیت و تقدس این مکان باعث شده تا انواع هنرها به خدمت آن درآیند و به بهترین وجه جلوه گر شوند. برقراری روشنایی در بارگاه منور امام(ع) علاوه بر رفع نیاز، از اعتقادات شیعیان سرچشمه گرفته و آداب برقراری آن امری پرفیض محسوب می شده است، همین امر باعث شده، تا روشنایی از مهمترین موقوفات حرم باشد و نمونه های شاخصی از اشیاء روشنایی وقف آستانه امام رضا(ع) شوند. این پژوهش به چگونگی روشنایی حرم مطهر امام رضا(ع) در دوره های صفوی و قاجار وعناوین و محدوده فعالیت متولیان امر روشنایی دست یافته، اشیاء روشنایی مورد استفاده در حرم مطهر متعلق به این دو دوره را شناسایی کرده و ویژگی های فنی و هنری آنها را مورد بررسی و مقایسه قرار داده است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی - تحلیلی است که تحقیقات میدانی و مشاهدات و برداشت های بصری و بررسی منابع مکتوب و اسناد موجود، اساس شکل گیری آن است. در نتیجه ی این پژوهش، ضمن دستیابی به نوع فعالیت خادمین حوزه روشنایی حرم مطـهر و همچـنین تشریفات و آداب برقـراری روشـنایی در دوره های صـفوی و قاجـار، نمونه های متعلق به دو دوره صفوی و قاجار شناسایی و ویژگی های فنی و هنری آنها، استنتاج و مورد مقایسه قرار گرفتند. نور علاوه بر کارکرد اصلی خود یعنی روشنایی بخشی، به جنبه های نمادین نیز مربوط بوده و برقراری آن از طریق قندیل، شمعدان، مشعل، فانوس و نظایر آن توسط متولیان امر روشنایی در ساعاتی از شب صورت می گرفته است. آثار باقی مانده حاکی از آن است که نمونه ها در دوره قاجار متنوع تر شده و با ورود آثار غیر ایرانی در این دوره، مواد و مصالح به کار رفته دستخوش تغییراتی شده اند. واژگان کلیدی: حرم امام رضا(ع) – روشنایی – اشیاء روشنایی – صفوی - قاجار
الهه خاکشور صمد سامانیان
حرم مطهر امام رضا (ع) نمادی از معماری دوره اسلامی است که آثار تزیینات معماری ، ده قرن اخیر را میتوان بر بناهای آن مورد بحث و بررسی قرار داد.کاشی شاخصترین عنصر تزئینی در معماری حرم مطهر رضوی است که سابقة استفاده از آن به سدة پنجم هجری برمیگردد. این عنصر تزیینی با توجه به کاربری خاص بنا از طرحها و نقوش خاصی نیز پیروی میکند.این پایان نامه بر آن است تا مجموعه کاشیکاریهای انجام شده در حرم مطهر امام رضا (ع) را از آغاز انقلاب اسلامی تاکنون از منظر طرح و رنگ، ساختار کلی و اجزای آن و نیز تحولات ایجاد شده در این موارد را مورد مطالعه قرار دهد. برای یافتن استدلال و پاسخ مناسب در خصوص این موضوع از روش توصیفی - تحلیلی استفاده شده و شیوههای دستیابی به اطلاعات به هر دو روش کتابخانهای و بویژه میدانی است. در این پژوهش با نگاهی به سابقة تاریخی معماری و تزیینات وابسته به آن در حرم مطهر امام رضا (ع)،تحولات ایجاد شده از زمان انقلاب اسلامی در طرح،نقش و رنگ و عوامل مؤثر بر آن مورد بررسی قرار میگیرد.نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد در این دوره بیشترین تزیینات به کار رفته در حرم مطهر را کاشیهای معرق با نقوش گیاهی تشکیل میدهد و نوآوری در زمینه طرح و نقش را میتوان درابداع طرحهایجدیدی از ترنجها و رنگهای بهکار رفته در برخی فضاها مشاهده کرد. علاوه بر آن تلفیق نقوش گیاهی و هندسی ،درهم تنیدهشدن نقوش هندسی که گره پیلی را بوجود میآورد نشانِ نوآوری در طراحی نقشهای مجموعه است. بررسی عوامل مؤثر بر تحولات این دوره نشان میدهدکه نداشتن برنامه مدون و درازمدت باعث شده تا طراحی نقوش و انتخاب طرح و نقشکاشیها در هر دوره با سلیقه مسئولان و با سبکهای مختلف طراحی توسط هنرمندان متعدد ارتباط مستقیم داشته باشد. همچنین تنوع کارهای انجام شده نشان دهندة نبودن سبک و شیوهای خاص در این دوره و نیازمند پیروی از یک سیاست و برنامه کلی است.