بررسی تاریخچه مختصر ترجمه ماشینی حاکی از این امر است که طراحی سیستم های ترجمه ماشینی همیشه بر پایه یک نظریه زبانشناختی صورت گرفته است. از اینرو، به نظر می رسد که دستور واژی- نقشی می تواند انگاره ای مناسب برای طراحی سیستم ترجمه ماشینی باشد . هدف پژوهش حاضر این است که نشان داده شود سیستم ترجمه ماشینی ای که بر اساس انگاره دستور واژی- نقشی طراحی می شود قادر است نه تنها اجزا کلام واژه ها و نقش دستوری گروه های حاضر در جمله را تعیین کند، بلکه می تواند ترجمه ای قابل قبول از پاره ای جمله های خبری ساده مثبت و منفی انگلیسی به زبان فارسی ارائه دهد. به منظور ارائه ترجمه ای مناسب، در سطح ساخت سازه ای، این سیستم با بهره گیری از یک تحلیلگر نحوی ابتدا نمودار درختی جمله های زبان مبدا ( یعنی انگلیسی ) را ترسیم می کند، و پس از آن در سطح ساخت نقشی، نقش دستوری گروه های نمایش داده شده در نمودار درختی را بر اساس الگوریتم های از پیش نوشته شده مشخص می کند و در صورت نیاز در سطح ساخت موضوعی نقش معنایی گروه های موجود در جمله را تعیین می کند . در مرحله بعد، سیستم معادل واژگانی مناسب هر واژه را در فرهنگ لغت می یابد و آنها را بر اساس چینش واژگانی زبان مقصد ( یعنی فارسی ) در کنار یکدیگر قرار می دهد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر حاکی از آن است که سیستم ترجمه ماشینی ای که بر اساس دستور واژی- نقشی طراحی شده است قادر است جز کلام هر واژه در جمله را شناسایی کند، نقش دستوری گروه های موجود در جمله تعیین کند و در نهایت از پاره ای جمله های خبری مثبت و منفی انگلیسی به زبان فارسی ترجمه ای قابل قبول ارائه دهد.