این پژوهش به مطالعه نقاشی دیواری می پردازد که در دوره پیش از تاریخ بر روی دیوار آهکی درون غار کشیده شده اند. مطمئناً در آن دوران آثار ارزشمند دیگری نیز خلق شده بودند که به دلیل نداشتن دوام کافی از بین رفته اند یا هنوز کشف نشده اند. آثار نقاشی فرسک در دوران غار ما را با چگونگی فرهنگ و تمدن آن دوران آشنا می کنند. درباره منشاء و انگیزه خلق این آثار و ماهیت ذهنی آفرینندگان این نقاشی ها بحث و گفتگوی بسیاری شده است. یکی از مطالب بدست آمده جدای از هر تحلیلی، این است که: شیوه اجرا و تکنیک های نقاشی دیواری کارشناسان را متعجب می کند. در دوران باستان فرسک با استفاده از ماسه و آهک اجرا می شد که به برخی از نمونه ها در هنر نقاشی مصر، اژه، یونان، اتروسک، روم در غرب و غارهای آجانتا در مشرق زمین اشاره شده است. سنتهای باستانی، همچون آثار دوره ی غار رمزآلود نبوده اند و آنچه که پیش روی انسانهای عصر جدید به یادگار گذاشته اند، غنای هنری و شور و حرارت زندگی و به نمایش گذاشتن جهان پس از مرگ بوده است که بی تردید از جهت فنی و کیفی نیز بسیار ارزشمند بوده است. در آن دوران آثاری خلق شده اند که از جهت تکنیک و شیوه ی اجرا و اینکه لایه های ماسه و آهکی را از دیوار تا سطح نقاشی با چه ضخامت و ترکیبی اجرا کنند، پیشرفت قابل توجهی داشته اند. و در دوره ی صدر مسیحیت و بعد از آن، آثار ارزشمندی که بر دیوار کلیساها انجام شده است هنوز جلوه و درخشش خود را حفظ کرده اند. در ضمن، سختی و مشقتی که هنرمند قبل از آغاز اجرا تا پایان کار متحمل می شود، نباید نادیده گرفت که این عامل خود یکی از عوامل از بین رفتن این تکنیک ماندگار می باشد.