هدف از اجرای این پژوهش بررسی و مقایسه کارآمدی جمعی معلمان مجتمع های آموزشی و پرورشی منطقه ی روستایی موچش و رابطه آن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و بررسی تأثیرات جنسیت، اندازه مدرسه، مدرک تحصیلی و سابقه تدریس معلمان در میزان کارآمدی جمعی معلمان می باشد. نمونه این پژوهش شامل کلیه ی دبیران مرد و زن مقطع متوسطه آموزش و پرورش منطقه موچش (131=n) و کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر سال اول مقطع متوسطه (247n=) می باشد که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تحصیل بوده اند. برای اندازه گیری کارآمدی جمعی معلمان از پرسش نامه کارآمدی جمعی معلمان (tcet) گادارد (2001) استفاده شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری t گروه های مستقل، آنوای یکراهه، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بین مجتمع های مختلف از لحاظ کارآمدی جمعی تفاوت معنی داری وجود دارد. و کارآمدی جمعی، شایستگی مثبت و تحلیل تکلیف مثبت معلمان به طور معنی داری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مرتبط می باشد. بین کارآمدی جمعی معلمان زن و مرد تفاوت معنی داری وجود ندارد.سابقه تدریس و مدرک تحصیلی تأثیری در میزان کارآمدی جمعی معلمان نداشت و معلمان مدارس با تعداد دانش آموز کمتر از میزان کارآمدی جمعی بیشتری برخوردار بودند. کلید واژه ها:کارآمدی جمعی، شایستگی مثبت، تحلیل تکلیف مثبت، مجتمع های آموزشی و پرورشی