در این تحقیق بررسی مقایسه ای بین روش شبکه های عصبی و روش ماشین بردار پشتیبان با روش های کلاسیک مانند روش معادلات فعالیت و روش ?- h برای تخمین حلالیت جامدات در مایعات انجام شده است. به منظور بررسی منصفانه بین روشهای شبکه عصبی و ماشین بردار پشتیبان با روشهای کلاسیک، دما و درصد حجمی هر حلال در سیستم های دوگانه ،سه گانه و چهار گانه به عنوان ورودی در دو روش ذکر شده به کار رفته اند.نتایج نشان داده است که در همه موارد روش ماشین بردار پشتیبان بالاترین دقت را در بین چهار روش استفاده شده در این پژوهش داراست. همچنین استفاده از معادله nibs/redlich-kister منجر به نتایجی با دقتی بالاتر نسبت به سایر معادلات فعالیت می شود.