نام پژوهشگر: محمد رضا موحّدی
زیبا خواش محمود مهر آوران
در نثر نوین فارسی ، اگر بتوان از نویسندگانی سخن گفت که سبک هایی قابل توجه در ادب فارسی آفریده اند ، باید از جلال آل احمد به عنوان برجسته ترین و نام آورترین آن ها نام برد . این نویسنده ی صاحب سبک ادبیّات معاصر ، در شیوه ی نویسندگی درقلمرو بسیار گسترده ای در برهه ای از تاریخ ادبیّات ما ، مرجع تقلید ادبی بوده است. آل احمد ، آثار فراوانی در زمینه های مختلف ادبی شامل داستان کوتاه و بلند ، مقاله ، سفرنامه ، و... خلق کرده است که این آثار را می توان از دیدگاه های مختلف بررسی کرد. نثر این آثار به ترتیب تاریخ و زمان نگارش، از ابتدایی ترین آن ها تا واپسین اثر سیری را طی کرده است تا به یک تشخّص و تمایز رسیده و سبکی مخصوص را ایجاد کرده است. در این تحقیق چگونگی شکل گیری این نثر به همراه ذکر مختصّات آن ، سیر نویسندگی آل احمد و تغییر و تحولاتی که به تدریج در آثار او به وجود آمده ، همچنین تأثیر و بازتاب تحوّلات فکری آل احمد بر شیوه ی نویسندگی اش را بررسی و تحلیل می کنیم. چرا که اگر آثار این نویسنده ی نوآور را دربست پیش روی خود بگذاریم و بدون توجّه به علل و مراحل تکامل نثر او، بخواهیم قضاوتی کلّی کنیم سردرگم خواهیم شد . باید پا به پای او راه رفته ، نقطه های عطف ذوق و روح او را در نظر گرفت و عوامل دگرگونی های نثر او را دید و بعد قضاوتی کرد . بنابراین در این تحقیق ، برای نخستین بار نثر تک تک آثار آل احمد (به استثنای ترجمه ها) به صورتی منسجم و یکجا مورد بررسی قرار گرفته است .