پس از پژوهش حاضر به منظور اثربخشی آموزش سبک زندگی سالم بر ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان تحت پوشش شبکه بهداشت و درمان شهرستان ری انجام گرفته است. از این رو، با استفاده از نمونه گیری در دسترس، و با لحاظ کردن معیارهای ورود- خروج، تعداد 24 سالمند زن و مرد با میانگین سنی 65 سال و دامنه سنی 60 تا 72 سال انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 12 نفره (گروه آزمایش و گروه گواه) جایگزین شدند. آزمودنی های هر دو گروه به کلیه گویه های پرسشنامه کیفیت زندگی، پرسشنامه سبک زندگی و پرسشنامه مقابله با موقعیت های استرس زا را قبل از مداخله و پس از مداخله پاسخ دادند. اجرای 10 جلسه مداخله آموزش سبک زندگی سالم، تحلیل یافته ها با استفاده از نسخه 16 ام نرم افزار آماری spssو کاربرد آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که کیفیت زندگی و مولفه های آن (به جز بهداشت جسمانی) در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنادار داشته است(05/0>p). هچنین سبک زندگی آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنادار اصلاح شده بود(05/0>p). اما، نتایج یافته ها حاکی از عدم معناداری تغییر سبک مقابله ای مسئله-مدار و هیجان مدار آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بود(05/0<p). با توجه به یافته-های فوق می توان گفت آموزش سبک زندگی سالم بر بهبود کیفیت زندگی و سبک زندگی سالمندان موثر است. این نشان دهنده ضرورت استفاده از این مداخله آموزشی در جهت ارتقاء ابعاد مختلف کیفیت زندگی است. واژگان کلیدی: سبک زندگی، کیفیت زندگی، سبک مقابله با استرس، سالمند