نام پژوهشگر: احمد یزدلن پناه
نجیبه خوشرو ناصر خیابانی
رابطه متقابل بین تورم و رشد تولید واقعی یکی از مسائل اساسی محققین و سیاستگزاران هم از لحاظ نظری و هم از لحاظ کاربردی است. این مطالعه رابطه علّی تورم و رشد را در دوره 1387:4-1351:1 برای ایران با مدل varma(2,2)-asy-mgarch(1,1) in mean مورد بررسی قرار می دهد. این رویکرد می تواند به طور همزمان میانگین و واریانس های شرطی تورم و رشد تولید را برآورد کند؛ و همچنین میتواند بین اثر مثبت و منفی تکانههای تورم و رشد تولید تفاوت قائل شود. یافته های این تحقیق اشاره دارد به اینکه نااطمینانی رشد به متوسط رشد پائین تری مرتبط است و نااطمینانی تورمی بالاتر به طور معنی داری با سطح تورمی پائین تری در ایران همراه است، در حالی که اثرش بر رشد اقتصادی بی معنی است. بعلاوه شوکهای مثبت تورمی منجر به نااطمینانی بیشتر می شود. در نهایت هم تورم و هم رشد اقتصادی واکنش نامتقارنی به تکانههای مثبت و منفی دارند. بویژه تکانه های مثبت طرف عرضه، تغییرپذیری رشد بیشتری نسبت به تکانه های منفی به همان اندازه افزایش می دهد و نااطمینانی تورمی را بیشتر کاهش می دهد. علاوه بر این، شوک های مثبت تورمی نااطمینانی تورمی را نسبت به شوک های منفی بیشتر افزایش می دهد، و تغییرپذیری رشد تولید را کمتر افزایش می دهد.