دهه آخر قرن بیستم به دلیل ایجاد تحولات چشمگیر د رنظام های حسابداری و گزارشگری مالی دولتها و حکومتهای محلی کشورهای توسعه یافته و بعضا درحال توسعه به دهه انقلاب در حسابداری و گزارشگری مالی بخش عمومی موسوم است.

تحقیق حاضر به بررسی تاثیر قدرت مدیر عامل به عنوان متغیر مستقل بر رابطه بین ویژگی های هیات مدیره و عملکرد شرکت پرداخته است . تعداد سالهای تصدی مدیر عامل در این سمت به عنوان شاخص قدرت وی، نسبت تعداد اعضای غیر موظف به تعداد کل اعضای هیات مدیره به عنوان شاخص استقلال هیات مدیره و همچنین نرخ بازده سرمایه گذاری به عنوان شاخصهای اندازه گیری عملکرد در نظر گرفته شده است. اطلاعات مربوط به تعداد 133 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1385-1389 مورد بررسی قرار گرفته است. بنابر نتایج به دست آمده در این تحقیق رابطه معکوسی میان عملکرد شرکت و استقلال هیأت مدیره وجود دارد، قدرت مدیرعامل باعث تشدید رابطه بین عملکرد شرکت و استقلال هیأت مدیره نمی‏شود ، رابطه مستقیم میان عملکرد شرکت و اندازه هیأت مدیره وجود دارد بطوری که با بهبود عملکرد شرکت ها اندازه هیأت مدیره آن ها افزایش می یابد و همچنین قدرت مدیرعامل باعث تقویت و تشدید رابطه بین عملکرد شرکت و اندازه هیأت مدیره می شود.