شرکتها برای ارزیابی میزان پیشرفت و پیشبرد اهداف نیاز به ابزاری منسجم برای سنجش موفقیت عملکردشان دارند که تجزیه و تحلیل نسبتهای مالی یکی از کارآمدی ترین این ابزارها است. اهمیت و کاربرد وسیع تجزیه و تحلیل نسبتهای مالی منوط به داشتن الگو و یا شاخصی برای مقایسه می باشد. در این تحقیق تلاش شده با مقایسه نسبتهای مالی شرکتهای خودروساز ایرانی با شرکتهای شاخص بین المللی با نقاط قوت و ضعف عملکرد مالی شرکتهای ایرانی آشنا شد و پیشنهادهایی در جهت بهبود نقاط ضعف ارائه کرد.در این تحقیق نسبتهای مالی شرکتهای خودروساز بزرگ و موفق بین المللی برای چهار دوره متوالی منتهی به سال مالی 1388 محاسبه و تجزیه و تحلیل گردیده و با روشهای آماری شاخصی از آنها تهیه و با نسبتهای مشابه شرکتهای خودروساز ایرانی مورد مقایسه آماری قرار گرفته است. بررسی انجام شده مبین این امر است که نسبتهای مالی دو گروه در9 نسبت تفاوت معنی دار نداشته و در 9 نسبت دیگر تفاوتها معنی دار می باشد. نتایج تحقیق نشان دهنده اینست که شرکتهای ایرانی نسبتهای سودآوری بالاتری نسبت به شرکتهای بین المللی دارند. شرکتهای خودروساز ایرانی (ایران خودرو، بهمن و سایپا) عمدتا بصورت شرکتهای سرمایه گذار وهلدینگ فعالیت می نمایند که درآمدهای عملیاتی و غیرعملیاتی ناشی از سرمایه گذاری این شرکتها عامل مهم و موثری در افزایش سود آنها می باشد. ولی شرکتهای بین المللی در خصوص نسبتهای بدهی بلندمدت و دوره وصول مطالبات از وضعیت بهتری نسبت به شرکتهای ایرانی برخوردار هستند که علت آن استفاده صحیح از بدهی بلندمدت در تامین مالی و همچنین سیاستهای مناسب فروش و مدیریت مطالبات می باشد.