چکیده میراث زیدیه یکی از منابع سودمند در پژوهشهای حدیثی و به خصوص نهج البلاغه پژوهی است که به رغم اهمیت، تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است. یکی از آثار مهم زیدیه در حوزه نهج البلاغه کتاب «الدیباج الوضی فی الکشف عن اسرار کلام الوصی» است که عالم نامبردار زیدی، یحیی بن حمزه علوی در قرن هشتم نگاشته و طی آن به شرح و تبیین سخنان امام پرداخته است. این کتاب در تقسیم بندی اولیه شروح نهج البلاغه، در گروه شرح های ترتیبی قرار می گیرد که با رویکرد ادبی و زبانی نوشته است. در این پژوهش پس ازمعرفی مختصر نویسنده و حیات علمی وی، به ویژگی های این شرح نظیر نام و تاریخ نگارش و انگیزه ی مولف و ارتباط این شرح با شرح های پیشین و پسین نهج البلاغه پرداخته شده است. واژه شناسی، بهره گیری از دانش های زبانی همچون صرف و نحو و بلاغت، استشهاد به آیات قرآن و اشعار عرب، اشاره به دیگر سانی ها و تصحیف ها و استفاده از اقوال فقها، حکما و... از جمله مباحث فصل سوم و اصلی پژوهش است که «روش شناسی کتاب» نام دارد. کلید واژه ها: الدیباج الوضی، یحیی بن حمزه، زیدیه، فقه الحدیث، نهج البلاغه، شروح نهج البلاغه، روش شناسی شروح نهج البلاغه.