شبکه های اقتضایی بین خودرویی در عصر حاضر توجه فراوانی را به خود جلب نموده اند. یکی از اساسی ترین مسائلی که در این قبیل شبکه ها مطرح است، مساله پخش اطلاعات می باشد. پخش اطلاعات در شبکه های اقتضایی بین خودرویی می تواند کارکردهای متفاوتی داشته باشد. در این پایان نامه، کارکرد غیرحفاظتی پخش اطلاعات در این شبکه ها مورد بررسی قرار گرفته است. در چنین کارکردهایی از پخش اطلاعات به منظور درآمدزایی و اهداف تجاری استفاده می گردد. در این تحقیق با به کارگیری ایده ی کدگذاری بدون نرخ، پخش بهینه ی اطلاعات دراین قبیل شبکه ها مورد بررسی قرار می گیرد. پخش اطلاعات در شبکه های اقتضایی بین خودرویی می تواند از طریق یک واحد کنار جاده ای(rsu) و یا یک گره ی سیار (خودرو) در شبکه صورت گیرد. واحدهای اطلاع رسان، واحدهایی هستند که پیام مطلوب برای پخش در شبکه را توزیع می نمایند. ماهیت پیامی که در شبکه پخش می گردد، می تواند مبین نوع کاربرد در نظر گرفته شده برای شبکه ی اقتضایی بین خودرویی باشد. در این قبیل شبکه ها، خودروها علاوه بر داشتن توانایی صحبت و تبادل اطلاعات با واحدهای کنار جاده ای، امکان برقراری ارتباط با خودروهای در دسترس در محدوده ی تحت پوشش مخابراتی خود را نیز دارا می باشند. شعاع پوشش مخابراتی در نظر گرفته شده برای واحدهای اطلاع رسان و نیز خودروها 250 متر در نظر گرفته شده است. محتوای پیامی که در شبکه پخش می گردد از نوع پیام های تبلیغاتی و دارای حجم بالا می باشد. با توجه به تحرک خودروهای موجود در شبکه و سرعت بالای این خودروها، از راهکار کدگذاری اطلاعات به صورت بدون نرخ برای مقابله با شرایط محوشوندگی کانال استفاده شده است. فاصله ای که خودروی گردآوری کننده در لحظه ی کدگشایی پیام از واحد اطلاع رسان دارد را فاصله ی کدگشایی می نامند. در اینجا سعی می گردد با به کارگیری کدگذاری بدون نرخ، مقدار مناسبی برای فاصله ی کدگشایی به دست آید. بافر خودروها در این تحقیق به صورت محدود در نظر گرفته شده است و برای نزدیک تر کردن هر چه بیشتر سناریو به واقعیت، خودروها از یک روش دور ریزی برای اطلاعات بافر خود سود می برند. طبیعی است که پخش یک پیام تبلیغاتی مبین محل قرار گیری یک واحد اطلاع رسان در در تمام شبکه امری بی فایده می باشد. به همین دلیل، فرض محدود بودن بافر خودروها که باعث محدود شدن الگوی پخش اطلاعات پیرامون یک واحد اطلاع رسان می شود، به نظر فرضی ضروری می نماید. در فصل سوم، دو روش مختلف برای دورریزی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل از این ارزیابی در همین فصل بیان گردیده است. بر اساس این تحلیل یکی از دو روش بررسی شده انتخاب گردیده و در شبیه سازی مورد استفاده قرار گرفته است. از آنجایی که پیامی که در شبکه توزیع می گردد دارای محتوای غیرحفاظتی می باشد، لذا همواره این امکان وجود دارد که لازم گردد پیام واحد اطلاع رسان تعویض گردد. در طول زمان شبیه سازی واحدهای اطلاع رسان پیام های خود را تعویض می نمایند و عملکرد خودروها در مواجهه با این تغییرات مورد بررسی قرار می گیرد. تاثیر پارامترهایی نظیر سرعت، تعداد بسته ی لازم برای رمزگشایی پیام، نرخ ارسال بسته ها توسط واحد اطلاع رسان مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت الگوی پخش اطلاعات پیرامون هر واحد کنارجاده ای استخراج می گردد. تحلیل های لازم برای توجیه این نتایج به طور کامل ارائه گردیده است.