هدف این پروژه، طراحی یک کنترل کننده برای توزیع نیروی ترمزی بر اساس بهینه سازی ریاضی لغزشی چرخ های جلو و عقب خودرو می باشد. یکی از مهمترین مارد در طراحی سیستم ترمز خودرو، فاصله توقف خودرو است. بدلیل انتقال وزن طولی در حین ترمزگیری، سیستم ترمز های معمولی قادر به تطبیق مناسب توزیع نیروی ترمزی در شرایط کاری مختلف نمی باشند. این در حالیست که ترمزهای پیشرفته مانند سیستم ebd ، از طریق کنترل مناسب توزیع نیروی ترمزی، بهترین و کوتاهترین فاصله توقف برای خودرو، بدست می آورند؛ علاوه بر این پایداری خودرو نیز در حین ترمزگیری، نقشی مهم و برجسته دارد. طراحان در ترمز های پیشرفته مانند سیستم ebd برای اینکه چرخ های عقب زودتر از چرخ های جلو قفل نکنند، استراتژی "لغزش مساوی" را برای سیستم کنترل خود بر می گزینند. چنانچه در خودرویی، لغزش چرخ های عقب، کوچک تر یا مساوی با لغزش چرخ های جلو باشد. آن خودرو پایداری بهتری دارد. در این پروژه سعی شده است تا کنترل کننده ای طراحی گردد تا علاوه بر ایجاد فاصله توقف بهینه؛ لغزش چرخ های عقب را بیش از پیش کاهش داده و رفتار دینامیکی خودرو را بهبود دهد. بدین ترتیب کنترل کننده بر اساس محاسبات خود، نیروی ترمزی چرخ های عقب را در مقایسه با کنترل کننده های کلاسیک، کاهش داده و در مقابل، نیروی ترمزی چرخ های جلو را افزایش می دهد. علاوه بر این، این سیستم پیشرفته شتاب جانبی و انتقال وزن جانبی ناشی از دور زدن خودرو را نیز محاسبات خود لحاظ می کند. کنترل کننده برای محاسبات خود ار ورودی های شتاب ترمزی، شتاب جانبی و ضریب تصطکاک جاده استفاده می کند و با استفاده از یک جدول جستجو، مقادیر مطلوب برای لغزش هر چرخ را در شرایط کاری مختلف بدست می آورد. فرض این پروژه بر اینست که لغزش چرخ های خودرو، شتاب طولی و جانبی خودرو قابل اندازه گیری هستند. شبیه سازی هایی انجام شده توسط مدل 8 درجه آزادی خودرو، نشان می دهد که رفتار دینامیکی خودروی با توزیع بهینه نیروی ترمز نسبت به رفتار دینامیکی خودرو کنترل نشده و نسبت رفتار دینامیکی خودروی با توزیع کلاسیک نیروی ترمزی، بهبود یافته است.

مزیت های زیاد سیستم های تعلیق بادی غیر فعال در مقایسه با سیستم های مکانیکی باعث افزایش تقاضا برای استفاده از این سیستم ها در خودروهای سنگین مخصوصا اتوبوس شده است. اما این مزیت ها، خیلی زیاد به انتخاب صحیح اجزاء سیستم وابسته است. به طوری که انتخاب درست ابعاد فنربادی، حجم مخزن ذخیره، مقاومت اوریفیس، سختی پیچشی میله موج گیر و فشار کمپرسور در سیستم های تعلیق بادی نقش مهمی در بهبود کیفیت خوش سواری و فرمان پذیری خودرو دارد. در این پروژه ابتدا کلیه معادلات غیر خطی مربوط به اجزاء سیستم تعلیق بادی بدست آمده و با توجه به معادلات بدست آمده؛ معادلات مدل ¼ دو درجه آزادی و ½ چهار درجه آزادی غیر خطی خودرو ارایه می گردد. سپس مدل های بدست آمده خطی سازی شده و از مدل های خطی بدست آمده هنگام عبور از جاده هارمونیک، برای یافتن معادلات تحلیلی بیان کننده رفتار دینامیکی سیستم استفاده شده است. در ادامه با استفاده از معادلات تحلیلی بدست آمده و تعریف چند پارامتر بی بعد، مدل ¼ بی بعد سیستم نوشته خواهد شد. مدل بی بعد درک بهتری در مورد تاثیر پارامترهای تعیین کننده بر روی رفتار دینامیکی سیستم ایجاد خواهد نمود، همچنین امکان استفاده از روش های جدید بهینه سازی فراهم خواهد شد. به منظور بهینه سازی اجزاء سیستم در این پروژه از روش بهینه سازیrms شتاب جرم فنر بندی شده و rms جابجایی نسبی بین جرم فنر بندی شده و فنر بندی نشده استفاده شده است و این روش بهینه سازی با روش های کلاسیک استفاده شده در سیستم های تعلیق بادی مقایسه شده است. در این پروژه با ارایه مدل دینامیک رول سیستم تعلیق بادی و محاسبه رول گین، به منظور نعیین سختی پیچشی میله موج گیر استفاده شده است و در پایان به منظور استفاده طراحان، کلیه مراحل طراحی (انتخاب ابعاد فنر، حجم مخزن ذخیره، مقاومت اوریفیس، سختی پیچشی میله موج گیر و فشار اولیه سیستم) در یک نرم افزار تخصصی که بدین منظور تدوین گشته، ارایه می گردد.

هدف این پروژه طراحی یک کنترل کننده برای سیستم فرمان هدایت از طریق سیم می باشد. این کنترل کننده به همراه فرمان هدایت از طریق سیم، یک سیستم کنترل فعال فرمان چرخهای جلو(afc)را تشکیل خواهند داد.کنترل کننده بر اساس پیشخوراند زاویه فرمان صادره از راننده و پسخوراندهای سرعت زاویه ای yaw و سرعت جانبی خودرو عمل خواهد کرد و با توجه به شرایط دینامیکی خودرو-بدون اخذ اجازه از راننده و بطور خودکار-مقدار زاویه فرمان چرخهای جلو را طوری اصلاح می کند که خودرو رفتار دینامیکی مطلوب را تعقیب نماید. فرض این پروژه بر این است که خودرو فقط از چرخهای جلو فرمان می گیرد و همچنین کمیتهای سرعت جانبی، زاویه ای yaw، شتاب جانبی خودرو و زاویه فرمان چرخهای جلو قابل اندازه گیری هستند. در آخر شبیه سازیهای انجام شده توسط مدل کامل 8 درجه آزادی خودرو، نشان می دهد که رفتار خودروی کنترل شده نسبت به خودروی فاقد کنترل بهبود یافته است.