امروزه در پرتو تحولات اجتماعی و پیدایش تئوری های نوین مدیریت،ارزش های نوین جهانی مطرح شده اند؛ و دیدگاه جهان شناختی و انسان شناختی مدیران تغییر یافته و جایگاه انسان نسبت به قبل اعتلاء و ارتقاء یافته است. لذا سازمان های مختلف به دنبال تربیت انسان هایی هستند که بتوانند در جامعه جهانی به دور از تعصب و کوته نگری ها زندگی کنند، معتقد به اخلاقیات و ارزش های متعالی باشند و به حقوق دیگران احترام بگذارند. معرفتی که می تواند به عنوان کاتالیزوری برای عقلانی کردن سازمان مبتنی بر نگرش انسان گرایانه عمل کند، اخلاق کاری است.از سوی دیگر، صاحب نظران رشته مدیریت معتقدند که جو سازمانی در حیات سازمان موثر است؛ و در همه ابعاد و جای جای سازمان جریان دارد، و به عنوان عنصری مهم و اساسی در تعیین اثربخشی سازمانی شناخته شده است. بنابراین جو سازمانی ضمن تأثیرگذاری در سلوک و حالات اعضاء، رفتار سازمانی آنها را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. لذا این تحقیق درصدد یافتن پاسخ این سوال اصلی بود که « چه عواملی از جو سازمانی می تواند بر اخلاق کاری کارکنان سازمان مذکور تأثیر بگذارد؟» و در راستای این سوال اصلی، فرضیاتی مطرح گردید. هدف نهایی پژوهش حاضر کمک به دستیابی به اخلاق مطلوب کاری کارکنان ستادی دانشکده های مدیریت دانشگاه آزاد شهر تهران از طریق شناسایی عوامل موثر جو سازمانی می باشد. بدین منظور مبانی نظری پژوهش مورد مطالعه قرار گرفت؛ و جو سازمانی به پنج بعد وضوح و توافق اهداف، وضوح و توافق نقش، رضایت از پاداش، توافق بر رویه ها و اثر بخشی ارتباطات تقسیم شد و همچنین برای اخلاق کاری کارکنان شاخص های صداقت و راستگوئی ، امانت داری و وفاداری و احساس مسئولیت در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه، و جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه کارکنان ستادی دانشکده های مدیریت دانشگاه آزاد شهر تهران می باشد. که از 245 نفر جامعه آماری با استفاده از جدول مورگان تعداد 150 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گشتند. روش تحقیق به لحاظ هدف، بنیادی و بر اساس نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جهت آزمون روایی سوالات، از اعتبار محتوایی و برای پایایی سوالات از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که میان جو سازمانی و ابعاد وضوح و توافق اهداف، وضوح و توافق نقش، رضایت از پاداش و توافق بر رویه هاو اخلاق کاری کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. و میان اثربخشی ارتباطات و اخلاق کاری کارکنان رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین یافته های جانبی نشان می دهد که تفاوت معنی داری میان متغیرهای توصیفی (جنسیت، سن، تحصیلات، سابقه خدمت و رده سازمانی) و شاخص های اخلاق کاری (صداقت و راستگویی، امانتداری و وفاداری و احساس مسئولیت) وجود ندارد.