یکی از شاخه های پزشکی هسته ای تصویر برداری با استفاده از موادی که رادیوداروها نام دارند، می باشد. امروزه مراکز پزشکی هسته ای بسیاری وجود دارند که کار تصویر برداری با استفاده از رادیوداروها انجام می دهند. رادیوداروها ترکیباتی هستند که با استفاده از یک عنصر رادیواکتیو با نیمه عمر مشخص، نشان گذاری شده اند. در دستگاه های تصویر برداری که در آنها از آشکارسازهای پرتوهای رادیواکتیو استفاده شده است، از این ترکیبات پس از ورود و در حین پخش در بافت مورد نظر در بدن، به وسیله آشکارسازهای پرتوهایی که از آنها خارج می شوند، تصویر برداری می کنند. معمولاً هر رادیودارو با ترکیبات بیولوژیکی بافتی که از آن تصویر برداری می شود، سازگار شده است. با توجه به کاربرد های فراوان روش های تصویر برداری و توانایی آن در تشخیص بیماری ها در مراحل اولیه و اینکه انجام این تصویر برداری ها دارای هزینه بالایی است، کیفیت این تصاویر از اهمیت بالایی برخودار است. در این بررسی سعی شده است با حذف فوتون های پراکنده از بازه فوتوپیک، به مطالعه یکی از روش هایی بپردازیم که بتوان کیفیت و وضوح این تصاویر را ارتقا بخشید. در فصل اول مختصری از تاریخچه پزشکی هسته ای و نحوه عملکرد دستگاه های تصویر برداری پت و اسپکت شرح داده می شود، همچنین به بررسی رادیوداروهای مورد استفاده در این دستگاه ها و خواص و روش تهیه آنها پرداخته می شود. فصل دوم دوربین های گاما در اسپکت و اصول کارکرد آنها، عوامل موثر و آزمون های کنترل کیفی در اسپکت، همچنین روش های بازسازی نگاره، پارامترها و انواع فیلترها مورد بررسی قرار می گیرند. در فصل سوم انواع برهم کنش های فوتون و ماده، ذخیره انرژی توسط فوتون در آشکارساز با انرزی های کمتر و بیشتر از mev 02/1، بازدهی آشکارساز و عوامل موثر بر آن، انواع بازده آشکارسازهای گاما و ایکس و نهایتاً مختصری از روش های اصلاح پراکندگی و روش های خاص مورد استفاده در این مطالعه مورد بررسی قرار می گیرند. در فصل چهارم مواد مورد نیاز برای تصویربرداری ذکر می شود. اصلاح پراکندگی قبل و بعد بازسازی به دو روشsp مد و st مد، بر روی تصاویر صورت گرفته و نتاج گزارش می شود. نهایتاً وضوح تصویر محاسبه و اثر اصلاح پراکندگی بر وضوح تصویر نشان داده می شود ، و نتایج مورد بررسی قرار می گیرند. در فصل پنجم پیشنهادات برای ادامه کار ارائه می شود.