در دهه های اخیر موضوع کیفیت محیط شهری به یک بحث تخصصی و عمومی در جامعه تبدیل شده است و توجه مردم از اهداف مادی، به ماهیت زندگی در مجموعه های ناکارآمد شهری معطوف شده است. آنچه در این میان واضح است این است که تمام مشکلات شهری یک مولفه کیفیت محیطی دارند، به عبارت دیگر بسیاری از مشکلات محیطی به سرعت به مشکلات شهری تبدیل خواهند شد. به همین دلیل در سالهای اخیر توجه به ابعاد پایداری محیطی و کیفیت زندگی و اجتماعات سالم، باعث توجه بیشتر به ابعاد کیفیتی در محیط های شهری و سکونتی شده است.پایان نامه حاضر با هدف سنجش کیفیت محیط شهری در منطقه شش تهران نگاشته شده است. مدل نظری ارائه شده در این زمینه بر اساس چارچوب دیدگاه تحقیقات تجربی و با توجه به میزان رضایتمندی از محیط و آزردگی خاطر بنا نهاده شده است.برای سنجش کیفیت از روش پرسشنامه استفاده شده است.و اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. بر اساس نتایج بدست آمده از تحلیل، وضعیت کیفیت محیط شهری منطقه از نگاه شهروندان در حد متوسط با میانه 3 (با توجه به میانه نظری 3) است. اما میزان رضایتمندی ساکنان از کیفیت محیط شهری از سوی مخاطبان با ویژگی های فردی خانوارها (همچون سن، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و مدت اقامت) تغییر می کند.