این تحقیق با هدف بررسی وضعیت آموزش های الکترونیکی بانک تجارت در شهر تهران انجام شده است. مساله اصلی تحقیق آن بود که مشخص شود بانک تجارت تا چه اندازه برای آموزش الکترونیکی اهمیت قائل بوده و وضعیت این نوع آموزش ها با توجه به ضرورت های اجرای آن چگونه است؟ از نظر هدف، این تحقیق کاربردی بوده و از نظر شیوه جمع آوری اطلاعات، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان مشغول به کار بانک های تجارت شهر تهران در سال 90-89 می باشد که تعداد آنان 6242 نفر (3067 نفر در صف و 3175 نفر در ستاد) نفر گزارش شده است. حجم نمونه بامراجعه به جدول مورگان 327 نفر تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که در مقیاس پنج درجه ای از خیلی زیاد تا خیلی کم درجه بندی شده و روایی آن با استفاده از روایی محتوایی، روایی ملاکی و روایی سازه تعیین گردید و پایایی آن با اجرای آزمایشی روی 30 نفر از جامعه و محاسبه ضریب همسانی درونی (آلفای کرونباخ) 82/0 بدست آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روشهای آمار توصیفی (شامل جدول فراوانی، نمودار شاخص های گرایش مرکزی و شاخص های پراکندگی)و آمار استنباطی (شامل آزمون t تک گروهی و آزمون t برای مقایسه دو گروه مستقل به کمک نرم افزار آماری spss) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که میزان و تعداد دوره های آموزش الکترونیکی متناسب با نیازهای کارکنان نمی باشد. میزان آشنایی کارکنان با دوره های آموزش الکترونیکی در حد متوسط است. ویژگی های اساسی برنامه های آموزش الکترونیک در طراحی و اجرای این برنامه ها در نظر گرفته نمی شود ونهایتا می توان از راه کارهایی برای بهبود برنامه های آموزش الکترونیکی در بانک تجارت استفاده کرد که مهمترین انها عبارتند از: گسترش مهارتهای کارکنان در زمینه ict ، ایجاد سیستم مدیریت آموزش و یادگیری مناسب، حمایت مدیران بانک از دوره های آموزش الکترونیکی، توسعه دسترسی به شبکه و اینترنت، مشخص نمودن موضوعات قابل آموزش به شیوه الکترونیکی، طراحی و تولید تخصصی محتوای آموزش الکترونیکی، ایجاد سیستم کنترلی و ارزیابی مناسب آموزش الکترونیکی، تشکیل تیم تخصصی برای برنامه ریزی و اجرا و ارزیابی، تشویق کارکنان به استفاده از برنامه های آموزش الکترونیکی و تفکیک آموزش هایی که به شیوه الکترونیکی ارائه می شوند.