ضمانت تجارتی و اعتبارات اسنادی، از رایج ترین نهادهای حقوقی، معمول در روابط بازرگانی هستند. اهمیت این مفاهیم در روابط بین المللی بازرگانان، بیش از پیش جلوه می نماید. این اهمیت، مشخصاً ناشی از عدم آشنایی و اعتماد بین بازرگانان کشورهای مختلف و همینطور برخاسته از عدم آشنایی طرفین به قوانین کشورهای یکدیگر است. قواعد مربوط به ضمانت تجارتی، که در این تحقیق موضوع اصلی بحث خواهد بود، در بسیاری از کشورهای دنیا و همینطور در قواعد تجارت بین الملل، طی سالیان متمادی، شکل گرفته است؛ لیکن در کشور ما، همانطور که خواهیم دید، به دقت کافی به آن پرداخته نشده است. این موضوع باعث بروز سردرگمی هایی برای بازرگانان ایرانی و همینطور بانک ها و موسسات تضمین کننده شده است. این تحقیق بر آن است تا در دو فصل موضوع را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. در بخش اول این تحقیق، سعی بر آن است تا ضمانت تجارتی، به طور دقیق معرفی گردد. از این رو، تاریخچه ضمانت تجارتی و عقود مشابه آن مورد بحث قرار خواهند گرفت و منابع قانونی آن نیز معرفی خواهند گشت. در بخش دوم، اما، ضمن تحلیل مسائل حقوقی پیرامون ضمانت تجارتی در قواعد تجارت بین الملل، حقوق ایران را با این قواعد مقایسه خواهیم نمود. نتیجه این تحقیق، این خواهد بود که می بینیم قواعد بین المللی موجود، متناسب با خلاهای قانونی در حقوق ایران در خصوص ضمانت تجارتی هستند و راهکارهایی را نیز جهت برطرف شدن این خلاها ارائه خواهیم داد. عمده تحلیل این تحقیق ناظر به بررسی لایحه در دست تصویب تجارت و بیان نقاط ضعف و قوت آن در باب چهارم خواهد بود.