واکنش قلیایی – سیلیسی بتون یا سرطان بتن (asr) تا کنون باعث خرابیهای بسیاری در سراسر دنیا در سازه های بتونی در معرض رطوبت (مانند سدها، اسکله ها، پل ها) شده است. یکی از راهکارهای مقابله با واکنش قلیایی – سیلیسی استفاده از میکروسیلیس (micro silica) و پوزولانها (pozzolan) و استفاده از نمکهای لیتیم می باشد. لیکن استفاده از میکروسیلیس عوارض زیست محیطی را بهمراه داشته و قیمت تمام شده را افزایش می دهد. در این تحقیق با گردآوری و آنالیز پوزولانهای 5 معدن سار، کلاش، اسکندان، بنه کهل بستان آباد و مشکین شهر، سعی شده است تا چگونگی تاثیر مواد پوزولانی منطقه بر روی واکنش قلیایی – سیلیسی بتون، مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد. همچنین از مصالح سنگی دو معدن کلقان بستان آباد و زنبیل داغی بعنوان مصالح که از پتانسیل بالای واکنش قلیایی – سیلیسی برخوردارند، استفاده شد. در این پروژه از دو استاندارد آیین نامه astm c 1260و astm c 1293 جهت بررسی چگونگی کنترل واکنش قلیایی – سیلیسی توسط میکروسیلیس و پوزولانها و نمک لیتیم مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمایشات انجام شده نشان داد که در آزمایش استاندارد astm c 1293 با جایگزینی 15 و 25 درصدی سیمان با پوزولانهای اسکندان و مشکین شهر، می توان از بروز واکنش قلیایی – سیلیسی جلوگیری کرد لیکن در آزمایش استاندارد astm c 1260 با جایگزینی 25 درصدی سیمان با پوزولانهای اسکندان و مشکین شهر می توان از بروز واکنش قلیایی – سیلیسی جلوگیری کرد. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمایشات مشخص شد که پوزولانهای معادن اسکندان و مشکین شهر می توانند جایگزین مناسب میکروسیلیس در کنترل واکنش قلیایی - سیلیسی باشند. همچنین جهت کنترل واکنش قلیایی – سیلیسی، نیترات لیتیم (lino3) نیز بعنوان یکی از نمکهای لیتیم جهت بررسی تاثیر بر واکنش مذکور مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که استفاده از نیترات لیتیم به مقدار 1 و1.5 درصد وزنی سیمان قادر به کنترل واکنش قلیایی – سیلیسی می باشد.