تحقیق «نقد و بررسی طنز در شعر معاصر کرمان» به شعر شاعران معاصر استان کرمان از منظر طنزپردازی می پردازد. این تحقیق، حضور طنز در آثار این شاعران را بررسی و تحلیل می کند و نگاهی نیز به پیشینه شعر طنز در کرمان و شعر طنز کرمان در دوره معاصر دارد. به نظر می رسد طنز به عنوان ابزاری کارآمد به ویژه در حوزه انتقاد و اعتراض اجتماعی، در آثار برخی از شاعران معاصر کرمان حضوری برجسته و پررنگ دارد و ایشان برای بیان شاعرانه خود از عنصر طنز بهره برده اند. آنچه باید به عنوان ضرورت و اهمیت انجام این تحقیق در نظر گرفته شود، پرداختن به چهره کم تر نمایان شده شعر استان کرمان یعنی شعر طنز، نشان دادن حضور پررنگ طنز در شعر شاعران معاصر کرمان، معرفی شاعران طنزپرداز این دیار در دوران معاصر، ارائه نمونه هایی از اشعار طنز و طنزآمیز شاعران کرمان و نقد و بررسی روش های ساخت طنز در آن اشعار است که با روش کتابخانه ای و ضمن بررسی آثار و اشعار مکتوب شاعران استان کرمان در دوره معاصر انجام می شود. در مجموع، شعر و شاعر کرمان در دوره معاصر با طنز انس و الفتی محکم دارد، هم از نظر حضور پررنگ طنز در شعرهایی که به جد سروده می شوند، و هم به لحاظ شعر طنز که به نظر می رسد در موقعیتی فراگیر و رو به پیشرفت در بین شاعران استان کرمان قرار دارد.

چکیده: هرمنوتیک رشته ای است که از زمان رنسانس با این نام خوانده می شود ولی تا پیش از آن خیلی از تفاسیر خصوصیت هرمنوتیکی داشته اند. در این تحقیق تعریف لغوی واژه هرمنوتیک و خواستگاه اندیشه های درباره آن آورده شده است. آرای متالهان و فیلسوفان و حقوق دانان در مورد هرمنوتیک به ترتیب زمانی آورده شده است و هرمنوتیک در سه دوره سنتی و رنسانس و روشنگری بررسی شده است. پس از بررسی هر دوره ی تاریخی هرمنوتیک، تاثیرات آن بر حقوق ذکر شده است. این تحلیل ها تاثیرات نظریه های فلسفی و دانش های انسانی معاصرشان را بر تفاسیر حقوقی آشکار می کنند. بعد از رنسانس و تحولات تاریخی و اجتماعی آن هرمنوتیک مدرن ظهور یافت که از میان نظریه پردازان بسیار آن می توان از شلایر ماخر و دیلتای و هایدگر و گادامر نام برد. در این تحقیق ما با رئوس آراء این بزرگان درباره تفسیر آشنا خواهیم شد. در انتها از نتایج هرمنوتیک بر تفسیر حقوقی نام برده شده که از جمله می توان به نظریه کاربرد پذیری گادامر اشاره کرد که توضیح می دهد قاضی چگونه در طی حکم قضایی اقتضائات جامعه معاصر را وارد می کند. همچنین لزوم شناخت همدلانه و انسانی موضوعات حقوقی و پرهیز از انتزاع در مسائل انسانی بر مبنای تفکرات دیلتای توضیح داده شده است. به طور کلی مجموع آراء هرمنوتیک درباره حقوق حاوی نظریات انتقادی ای است که به حدودی که ما در آن سخن می گوییم و اغلب از دید ما پنهان است اشاره می کند و خود اذعان دارد شیوه ی مستقلی نیست.