جاده های جنگلی نقش مهمی در برنامه ریزی، توسعه و مدیریت جنگل دارند. راه در جنگل با توجه به استانداردهای فنی موجود باید به نحوی طراحی گردد که کاهش هزینه های ساخت از جمله هزینه عملیات خاکی و تعریض راه را بدنبال داشته باشد. در این پژوهش به مقایسه اجرای عملیات احداث مقطع عرضی جاده های جنگلی با رعایت استاندارد موجود بین دو طرح جنگلداری سری یک دارابکلا و سری ارزفون، پرداخته شد. مشخصات مقطع عرضی شامل عرض عبور، عرض شانه، عرض بستر، عرض عملیات خاکی، شیب عرضی، طول و زاویه شیروانی های خاکبرداری و خاکریزی و عرض دهانه، عرض کف و عمق کانال کناری در سه کلاسه شیب صفر تا 15، 15 تا 30 و 30 تا 45 درصد مورد بررسی قرار گرفت. در هر منطقه تعداد 40 نمونه در هر کلاسه شیب برداشت شد. تجزیه و تحلیل آماری داده های پروفیل عرضی با تیمار های مناطق مورد مطالعه در کلاسه های مختلف شیب در نرم افزار spss با آزمون هایt - استیودنت و تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه انجام شد. نتایج نشان داد مشخصه های مقطع عرضی در ارزفون نسبت به دارابکلا به استاندارد نزدیکتر بود. متوسط عرض بستر ساخته شده در دارابکلا 31/7 متر و در ارزفون 79/5 متر مشاهده شد. شیب عرضی در دو منطقه کمتر از حد استاندارد ساخته شد. در هر دو منطقه سطح کانال کمتر از حد استاندارد مشاهده شد. اثر هر دو منطقه بر حجم عملیات خاکی در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. در سری یک دارابکلا سطح برداشت خاک در کلاسه های صفر تا 15 و 15 تا 30 درصد حدود 2 برابر استاندارد و در کلاسه 30 تا 45 درصد 5/1 برابر استاندارد بدست آمد و در ارزفون این میزان در کلاسه صفر تا 15 درصد 2 برابر ، در کلاسه 15 تا 30 درصد 5/1 برابر استاندارد مشاهده شد. هزینه مربوط به عملیات خاکی در دارابکلا 795375000 تومان و در ارزفون 461700000 تومان بیشتر از حد استاندارد بوده است. ساخت جاده در سری ارزفون هنگام انجام عملیات خاکی، سطح کمتری از عرصه را از تولید خارج کرده است و پروفیل های عرضی نیز با کیفیت بهتری احداث گردیده است.

واژه ی کیفیت زندگی نخستین بار توسط پیگو در سال 1920 در کتاب اقتصاد رفاه مود استفاده قرار گرفت. به مرور زمان محققان متوجه شدند که کیفیت زندگی می تواند یکی از پیامد های با اهمیت در ارزیابی سلامت باشد. با توجه به تعریف تندرستی توسط سازمان بهداشت جهانی در سال 1948 میلادی مبنی بر ابعاد وسیع آن به شکل رفاه کامل فیزیکی، روحی و اجتماعی و نه فقط عدم وجود بیماری لازم است . اندازه گیری سلامت و ارزیابی بهداشتی علاوه بر شاخص های فراوانی و شدت بیماری به سایر ارزش های انسانی مانند کیفیت زندگی نیز توجه داشته است. در خصوص معنی کیفیت زندگی تعریف و تعابیر مختلفی ارائه شده است، برخی آن را توانایی فرد برای اداره زندگی از دید خود می دانند. دونالد کیفیت زندگی را اصطلاحی توصیفی بیان می کند که به سلامت و ارتقاء عاطفی، اجتماعی و جسمی افراد و توانایی آنها برای انجام وظیفه روزمره اشاره دارد. در تعریفی که viver در سال 2001 ارائه داده و مورد قبول بسیاری از صاحب نظران می باشد کیفیت زندگی عبارت است از برداشت هر شخص از وضعیت سلامت خود و میزان رضایت از این وضع. همچنین کیفیت زندگی به عنوان احساس فرد از سلامت، رضایت یا عدم رضایت از زندگی، مرور شادمانی یا ناخشنودی و نظایر آن تعریف شده است. و بالاخره سازمان جهانی بهداشت کیفیت زندگی را درک افراد از موقعیت خود در زندگی در حیطه های فرهنگی، ارزش های سیستمی که در آن زندگی می کنند و روابط شان با اهداف، آرزوها و دغدغه هایشان عنوان می کند. کیفیت زندگی موضوعی چند بعدی و پیچیده است و در برگیرنده عوامل عینی و ذهنی می باشد و ارزیابی فرد در مورد رفاه و آسایش در جنبه های مهم زندگی را مورد توجه قرار می دهد. ویژگی مهم کیفیت زندگی که مورد توافق اغلب صاحب نظران است شامل چند بعدی بودن، ذهنی بودن و پویا بودن آن است.کیفیت زندگی مردم به عوامل زیادی از جمله اشتغال، درآمد مناسب، دسترسی به خدماتی همچون آموزش و بهداشت، سلامت، محیط طبیعی، امنیت و .... وابسته است. در این پژوهش سعی میگردد شاخص های کیفیت زندگی معرفی و سپس برای شهرستان های استان یزد محاسبه گردد، که در نهایت شهرستان های استان یزد با استفاده از روش تاکسونومی رتبه بندی می گردد.