آمریکا رویکردهای مختلفی را تاکنون برای به زانو در آوردن ایران و وادار کردن آن به تسلیم و نهایتاً تغییر رژیم بکار برده است. این رویکردها در دو دسته کلی سخت افزارانه و نرم افزارانه قرار داشته است. ناکامی این کشور در دستیابی به اهداف رویکردهای سخت افزارانه باعث شد تا راهبرد نرم افزارانه یا جنگ نرم را اتخاذ نماید. امروزه با کوچک تر و پیچیده تر شدن جهان به واسطه رشد روزافزون وسایل ارتباط جمعی از قبیل اینترنت و ماهواره معادلات گذشته در تنظیم روابط بین کشورها تا حدود زیادی به هم خورده و جای خود را به معادلات جدیدی داده است؛ به گونه ای که به جای به کارگیری مستقیم زور، توجه قدرت ها به استفاده از قدرت نرم و ایجاد تغییرات از طریق مسالمت آمیز با به کارگیری شیوه های نوین مداخله در امور داخلی کشورها جلب شده است. علاوه بر این، در این دوران رسانه ها به مثابه ابزاری اساسی برای اِعمال سیاست های قدرت های زورمدار به کار می روند و رقابتی جهانی در عرصه نبرد رسانه ای شکل گرفته است. در این میان جنگ نرم با هدف گرفتن فکر و اندیشه ملت ها نقش مهمی را در سست نمودن حلقه های فکری و فرهنگی جوامع ایفا می کند. در این خصوص، پس از تلاش آمریکا در راه اندازی جنبش مخملی تحت عنوان جنبش سبز در ایران و نتیجه موثر نگرفتن از آن موجب شد تا بر قوت های این پروژه تکیه کرده و جنگ نرم با ماهیت جدیدی را کلید زند. لذا به نظر می رسد در شرایط کنونی اشغال مجازی ایران در مرکز این راهبرد قراردارد. این تحقیق با هدف توصیف جنگ نرم و شیوه ها و روش های اعمال آن، در صدد است تا راجع به مدیریت تهدید یا جنگ نرم کنکاش و بررسی داشته باشد همچنین با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای، راهکارهای این کشور برای مقابله نرم با جمهوری اسلامی ایران با توجه به اسناد منتشر شده در سایت ویکی لیکس، مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد.