چکیده در این پژوهش، فیلم های پلیمری پلی (3، 4 - اتیلن دی اکسی تیوفن) از اکسیداسیون 3، 4 - اتیلن دی اکسی تیوفن در محلول الکترولیت شامل حلال آلی (استونیتریل 1/0 مولار) و نمک های لیتیم 1/0 مولار مانند liclo4، libf4، lipf6 بر روی الکترود کربن شیشه ای در دامنه پتانسیل] 26/1 تا 95/0-[ ولت تولید شد. بررسیها نشان داد که فیلم های پلیمری در طی فرآیند اکسایش/کاهش که آنیون های clo4-، bf4-، pf6-درآنها دوپه می شوند، رفتار الکتروشیمیایی یکسانی داشته اند. اکسیداسیون فیلم ها نشان داده است که جریان آندی در حین انجام ولتامتری چرخه ای افزایش یافته و این افزایش ناشی از ورود گونه های فعال الکتروشیمیایی به داخل ماتریکس پلیمر می باشد. مطالعات تئوری با استفاده از معادله نرنست و باتلر --والمر حاکی از آن است که یون های حامل در طول فرآیند اکسایش و کاهش فیلم های پلیمری به داخل ماتریکس پلیمر دوپه گردیده اند. مطالعه بیشتر فیلم های پلیمری تولید شده با تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و اسپکتروسکوپی ft-ir تایید می کنند که یون های حامل در داخل ماتریکس فیلم های پلیمری دوپه شده اند. مشاهدات ما نشان داد که از میان سه آنیون، سرعت اکسیداسیون پلیمر و میزان دوپه شدن برای آنیون -pf6 بیشتر قابل توجه می باشد.

استونیتریل، استون، تولوئن و تعدادی از حلال های دیگر، تأثیر چشم گیری بر سینتیک انتقال الکترون و جذب برروی الکترود کربن شیشه ای دارند. فری سیانید پتاسیم، روتنیوم هگزا آمین (???) کلراید جهت بررسی آماده سازی الکترود کربن شیشه ای پس از پولیش دادن سطح الکترود مورد استفاده قرار می گیرد. اگر چه مکان های فعال موجود بر روی سطح الکترود کربن شیشه ای که توسط پولیش دادن آماده شده است در هوا و محلول های آبی نسبتاً پایدارند، ولی پس از غوطه ور شدن در برخی حلال ها به سرعت نسبت به جذب و انتقال الکترون کره خارجی غیر فعال می گردند. نتایج آزمایش های انجام شده این موضوع را تایید نموده است. سنتز در محل نمک دی آزونیوم از دی آمین های مورد نظر در طول واکنش الکتروشیمیایی و احیای این نمک سبب ایجاد رادیکال آریل و اتصال این گروه توسط پیوند کوالانسی به سطح می باشد. پایداری این گروه بر روی سطح الکترود کربن شیشه ای در آب، هوا و اسید مائی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج ما نشان داد که کیفیت اصلاح سطح الکترود کربن شیشه ای می تواند با رفتار الکتروشیمیایی زوج های الکترواکتیو شناخته شده، ارزیابی گردد. آزمایش های انجام شده نشان داد که اصلاح سطح الکترود کربن شیشه ای سبب کاهش سرعت انتقال الکترون در سطح الکترود می شود اما پس از اعمال پتانسیل متناسب با لایه متصل شده سرعت انتقال الکترون افزایش میابد. همچنین نتایج آزمایش ها بیانگر این مطلب است که لایه متصل شده به سطح الکترود در محیط های مختلف (آب، هوا و اسید مائی ) و در پتانسیل های منفی پایدار است.این روش ها برای ایجاد لایه های نارسانا یا کم رسانا بر روی سطوح مختلف برای جلوگیری از خوردگی سطوح و یا کاهش سرعت انجام برخی واکنش های شیمیایی حائز اهمیت است.