روشهای متعددی مانند روش التراسونیک، روش مغناطیسی، روش راداری، روش مادون قرمزی و لیزری، روش دنباله ویدیویی، استفاده از سیستم موقعیت یاب جهانی و ... برای تعیین سرعت موجود است. در سالهای اخیر روش نوینی برای تعیین سرعت بر اساس یک تصویر گرفته شده به وسیله دوربین ساکن عنوان شده است. در این روش با استفاده از پارامترهای ماتی (تار شدگی) که شامل طول ماتی و جهت ماتی می باشد، سرعت جسم تخمین زده می شود. به این صورت که با کمک این پارامترها، مقدار جا به جایی شی متحرک، در صفحه ی عکس گرفته شده تعیین می شود. این جا به جایی که خود را به صورت مات شدگی شی متحرک نشان می دهد در مدت زمان باز ماندن شاتر دوربین که جزء مشخصات ذاتی دوربین است اتفاق می افتد. با داشتن این زمان و داشتن پارامترهایی مانند فاصله کانونی دوربین و فاصله شی متحرک تا دوربین، طبق اصل تشابه مثلث ها می توان سرعت جسم در محیط خارج را بدست آورد. برای تعیین سرعت تعیین دقیق پارامترهای ماتی اهمیت دارد. بنحوی که هر چقدر این پارامترها دقیق تر تخمین زده شوند سرعت بدست آمده دقیق تر خواهد بود. در این رساله، با کمک تبدیل رادن، تبدیل فوریه و ترکیب و تلفیق این دو، روش جدیدی ارائه گردیده که پارامتر های ماتی را به طور دقیق تری تخمین خواهد زد. این روش از چندین مزیت برخوردار است و طول و زاویه ماتی را با دقت بالایی تشخیص خواهد داد. برای بررسی این روش از چندین تصویر با ماتی ساختگی و حقیقی مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین دقت بسیار بالای این روش را نسبت به روشها و کارهای انجام گرفته قبل مورد مقایسه قرار خواهیم داد. این روش یک روش بازگشتی است که با محاسبه چندین مقدار پیش فرض، دقیق ترین و مناسب ترین طول ماتی و زاویه ماتی ممکنه را در نهایت بیرون خواهد کشید. صحت درستی این الگوریتم برای داده های مصنوعی و طبیعی مورد ارزیابی قرار گرفته است.