چکیده هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان آگاهی و استفاده مراقبین از شیوه های مراقبت ویژه در فعالیت های روزمره زندگی کودکان فلج مغزی 5-1 ساله در شهر تهران بود. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی _ تحلیلی انجام گرفت و 70 نفر از مراقبین مراجعه کننده به مراکز توانبخشی شهر تهران در این تحقیق شرکت نمودند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته استفاده شد(اعتبار پرسشنامه در چهار مرحله مورد ارزیابی و ارتقاء قرار گرفت). یافته ها: سنجش میزان آگاهی براساس خوداظهاری نشان داد که 87/1 % از مراقبین آگاهی خود را در حد ضعیف و متوسط تخمین زده بودند. سنجش میزان آگاهی براساس آزمون نشان داد که 94/3 % از مراقبین دارای آگاهی ضعیف و متوسط بودند. همچنین نتایج نشان داد که 27/1 % از افراد شرکت کننده در پژوهش در زمینه مراقبت ویژه از کودکان فلج مغزی آموزش ندیده اند. بررسی سوابق آموزشی افراد نشان داد که کمترین آموزش داده شده در زمینه دستشویی گرفتن با 20/0 % می باشد. نتیجه گیری: آگاهی اکثریت افراد شرکت کننده در این پژوهش کم و متوسط اندازه گیری گردید. این یافته ضرورت بازنگری در شیوه های آموزشی مراقبت های ویژه کودکان فلج مغزی به مراقبین را بیان می دارد. بعلاوه مراقبین نیز نیازمند شرکت در کارگاه های آموزشی و دریافت جزوه های آموزشی مناسب می باشند تا میزان آگاهی خود را افزایش دهند. این نیاز در همه زمینه ها به خصوص تحرک و جابجایی و دستشویی گرفتن بسیار مشهود می باشد. کلید واژه ها: مراقبت ویژه / فلج مغزی / کاردرمانی/ آگاهی/ آموزش