بانک ها یکی از مهم ترین نهادهای اقتصادی جامعه به شمار می رود. بانک یک موسسه انتفاعی است و هدف اصلی آن در کنار ارائه خدمت، سودآوری می باشد. بنابراین سودآور بودن بانک، نشاندهنده بقاء و کارامدی بانک است که این امر موجب بهبود وضعیت اقتصادی جامعه نیز می شود. با توجه به گسنردگی شعب بانک ها و افزایش تعداد بانکهای خصوصی و احداث موسسات مالی و اعتباری جدید ، اهمیت عملکرد در این صنعت روز به روز بیشتر می شود. به این منظور لازم است هر یک از بانک ها از عملکرد خود اطلاع داشته باشد و علل عملکرد صحیح و نادرست خود را بررسی کنند و با برنامه ریزی مناسب به اصلاح و هدایت بانک خود بپردازند. در این تحقیق جهت برآورد عملکرد از روش تحلیل پوششی داده ها استفاده شده است. در این مقاله عملکرد 17 بانک کشور در سه حیطه تجاری دولتی و غیردولتی ( ملی، صادرات، تجارت، ملت، رفاه، سپه)، تخصصی دولتی ( کشاورزی، صنعت و معدن، توسعه صادرات، مسکن) و خصوصی (پارسیان، اقتصاد نوین، سرمایه، پاسارگاد، کارافرین، سینا، سامان) در سال منتهی به 1387 مورد ارزیابی قرار گرفته است. طبق نتایج بدست آمده از روش تحلیل پوششی داده ها تحت شرایط بازده ثابت نسبت به مقیاس و حداکثر سازی محصول بانک رفاه و صادرات بالاترین سطح عملکرد و بانک ملی و سپه پایین ترین سطح عملکرد را در میان بانک های تجاری دولتی و غیردولتی را دارا می باشند. همچنین در میان بانک های خصوصی پارسیان و اقتصاد نوین و کارافرین بالاترین سطح عملکرد و سینا و سامان دارای پایین ترین سطح عملکرد می باشد. مدیریت بانک ها با عملکرد پایین بایستی با تجدید نظر در مقیاس بانک ( اندازه و حجم عملیات)، منابع خود را به نحوی تخصیص دهند که بتوانند با همان منابع سود و درآمد بیشتری کسب کنند یا همان سود و درآمد را با منابع کمتری بدست آورند که این امر موجب افزایش عملکرد بانک خواهد شد. کلید واژه: تحلیل پوششی داده ها (dea )، بازده متغیر نسبت به مقیاس (vrs)، بازده ثابت نسبت به مقیاسcrs))، بازده صعودی نسبت به مقیاس(irs)، بازده نزولی نسبت به مقیاس(drs)، واحد (dmu)