پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار طراحی شده است. این پژوهش در قالب طرح آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد و پس از سه ماه پس آزمون دیگری گرفته شد تا میزان پایداری آموزش سنجیده شود. به این منظور جامعه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر یزد به عنوان واحد مطالعاتی اولیه این تحقیق انتخاب گردید. جمعیت آماری این جامعه که در سه منطقه جغرافیایی شهر یزد پراکنده شده اند 2323 نفر می باشد. اکثر افراد این جامعه در دامنه سنی 35 تا 55 سال هستند بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 30 نفر ازاعضا جامعه به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. و به شیوه جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل، قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش تحت آموزش مهارتهای اجتماعی طی 8 جلسه 5/1 ساعته قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه تجدید نظر شده احساس تنهاییucla (راسل، پیلاو و کاترونا، 1980) بود. پس از بررسی پیش فرض های انجام تحلیل کوواریانس و اطمینان از محقق بودن شرایط آن از روشهای آماری تحلیل کوواریانس و آزمون t مستقل جهت بررسی فرضیه های تحقیق استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار موثر است و این نتیجه پس از گذشت سه ماه نیز پایدار بوده است. همچنین عامل تحصیلات رابطه معناداری با احساس تنهایی داشته است. در مجموع یافته های تحقیق بیانگر اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار بود

پژوهـش حاضر ، بررسی رابطه هوش معـنوی با اثر بخشی مدیران ایثارگر سازمانهای دولتی اسـتان یزدمی باشد. روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبـستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل ، کلیه مدیران ایثـارگر سـازمان های دولتی استان با حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی به تعداد 128 نفر و کلیه کارمندان با مدرک کارشناسی و حداقـل سـابقه کار 4 سال در پست های کارشناسی و در رده های شغلی مدیران میانی و عملیـاتی به تعداد 22422 نفر می باشد که از این تعداد نمونه ی از طریق جدول مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی ساده نمونه ی به اندازه100 نفر در بین مدیران ایثارگر و 370 نفر از بین کـارکنان ستادی تحت نظارت مستقیم مدیر انتخاب گردد( به ازای هر مدیر حداقل 3 کارمند ) انتخاب شد. داده ها و اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه های استاندارد هوش معنوی آمرام و درایر و اثربخشی پارسنز، جمع آوری و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. برای تحلیل دادها در این پژوهش از روش های آمار توصـیفی و استنبا طی اسـتفاده شد. در بخش توصـیفی محاسبه انحرا ف معیار، میانگین و .... ، و برای آزمون فرضـیه ها ضـریب هـمبستگی پیرسـون ، تحلیل واریا نس یکراهه و مدل معـادلات سـاختاری بر حسب مورد اسـتفاده قرار گرفت نـتایج نشان داد که :بین هوش معنوی مدیران بطور کلی و اثربخشی آنان در سازمان های استان یزد رابطه معناداری وجوددارد. همچنین بین مولفه های هوش معـنوی ( هوشیاری، جهت گیری درونی ، معنا و مفهوم ، وجود و شخصیت ، حقیقت و صداقت و تمامیت و کلیت ) با اثر بخشی مدیران رابـطه مثبت و معناداری در سطح 01/=p وجود دارد . اما نتـایج تحلـیل واریـانس یکراهه نشان داد کـه تفـاوتی بین نوع ایثارگری و میزان هوش معـنوی و نوع ایثارگری و میزان اثربخشی مدیران وجود ندارد . همچنـین نتایج تحـلیل واریانس یکـراهه نیز نشان دادکه تفاوتی بین مدرک تحصیلی و میزان هوش معنوی و مدرک تحصیلی و میزان اثربخشی مدیران وجود ندارد. نتایج حاصل از تحلیل برازندگی مدل تحلیل مسیر جهت پیـش گویی کنندگی اثربخشی مدیران نشان داد که مدل مدنظر دارای برازنـدگی مناسب می باشد.

مقدمه: انسان ها در زندگی با موقعیت های استرس زایی مواجه می شوند که برای رویارویی با آنها باید از مهارت کافی برخوردار باشند. مهارت های اجتماعی یکی از عوامل تاثیرگذار در روابط بین فردی سالم و سلامت اجتماعی می باشد که توجه پژوهشگران زیادی را به خود جلب کرده است. موضوع پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر اضطراب اجتماعی و سلامت اجتماعی دانش آموزان می باشد. روش: جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر شهر قم تشکیل داده اند که از بین آنها 60 نفر به طور تصادفی انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابتدا هر دو گروه به پرسشنامه اضطراب اجتماعی و سلامت اجتماعی کییز به عنوان پیش آزمون جواب دادند. سپس گروه آزمایشی طی 8 جلسه 90 دقیقه ای، مهارت های اجتماعی را آموزش دیدند. در حالی که گروه کنترل در لیست انتظار بوده و هیچ آموزشی ندیدند. پس از پایان این دوره، مجددا هر دو گروه به همان آزمون ها پاسخ دادند. نتایج گروه با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفته و مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پس از آموزش، سلامت اجتماعی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش و میزان اضطراب اجتماعی آنها نیز کاهش پیدا کرده است. نتیجه گیری: با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که با آموزش مهارت های اجتماعی، علاوه بر حل مشکلات فردی، تعاملات اجتماعی نیز بهبود یافته و موجبات یک زندگی اجتماعی مطلوب فراهم می گردد.