در دنیای امروز مبحث کارایی به موضوع مهمی تغییر یافته است. موسسات برای ادامه حیات در فضای رقابتی نیازمند افزایش کارایی و بهبود عملکرد خود می باشند. بانک ها نیز به عنوان یکی از مهم ترین موسسات اقتصادی در هر کشور، از این قاعده مستثنی نمی باشند. در گذشته صنعت بانکداری در کشور یک صنعت کاملاً دولتی بود و از طرفی رقیبی برای این موسسات وجود نداشت که این امر منجر به عدم کارایی بانک های کشور شده بود. ولی در سال های اخیر تعداد بانک-های خصوصی و موسسات مالی و اعتباری افزایش یافته و رقابت بین موسسات افزایش یافته است. همین امر اهمیت کارایی را برای بانک های کشور بیشتر نموده است. در تحقیق حاضر با استفاده از روش ناپارامتریک تحلیل پوششی داده ها و با به کارگیری مدل رتبه بندی sbm، یکی از مدل های تحلیل پوششی داده ها که به طور مستقیم از متغیرهای کمکی استفاده می کند و روی کاهش ورودی ها و افزایش خروجی ها به طور هم زمان تمرکز دارد، کارایی تکنیکی شعب بانک ملی استان اصفهان در طی دوره زمانی 1387-1382 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافته های تحقیق این مطلب که موقعیت مکانی شعب در کارایی آن ها نقش دارد مورد تایید واقع می شود. همچنین نتایج نشان می-دهد که کارایی شعب در طول زمان افزایش نیافته است و روند کاهشی داشته است. خروجی های نرم افزار dea solver میزان کارایی 215 شعبه بانک ملی استان اصفهان در طی دوره مورد بررسی ارائه نمود و همچنین شعب کارا و ناکارا مشخص گردیدند. همچنین با استفاده از خروجی نرم افزار، برای شعب ناکارا چند مورد از شعب کارا که ساختار مشابهی با آنان داشتند به عنوان الگو ارائه شد. علاوه بر آن میزان کاهش نهاده ها و یا افزایش ستاده ها برای رسیدن شعب ناکارا به مرز کارایی مشخص گردید. واژگان کلیدی: کارایی، کارایی تکنیکی، تحلیل پوششی داده ها، اندازه کارایی بر اساس متغیرهای کمکی، بانک ملی ایران.