یکی از مسائل کشورهای اسلامی مربوط به همگرایی این کشورها می باشد که تاکنون بیشتر ابعاد منفی آن بحث شده است. در این رساله تلاش می شود تا ظرفیت ها و امکانات همگرائی بررسی شده و نشان داده شود که کشورهای اسلامی از ظرفیت های زیادی برای همگرایی برخوردار می باشند. آنچه مسلم است کشورهای اسلامی در مسیر تحقق بخشیدن به همگرائی منطقه ای با موانع و مشکلات عدیده ای مواجه می باشند. این موانع ناشی از متغیرهای درون منطقه ای و فرامنطقه ای است. نگاهی به وضعیت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی امنیتی کشورهای اسلامی نشان می دهد که غالباً از عقب ماندگی اقتصادی و سیاسی رنج می برند در حالیکه از قابلیت ها و ظرفیت های گسترده ای جهت رشد و تکامل برخوردارند تحقیقات و مطالعات انجام شده نیز کمتر به نگاه مثبت به بحث ظرفیت ها و توانائی ها پرداخته است و بیشتر محدودیت ها، موانع و مشکلات بیان شده است. در این پژوهش تلاش می شود که با رویکرد مثبت، آنچه بعنوان داشته های کشورهای اسلامی در بصورت عینی وجود دارد مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد تا نشان داده شود که تصویر کشورهای اسلامی صرفاً منفی نیست و در کنار مشکلات و مسائل موجود، قابلیت ها و ظرفیت هائی نیز برای همکاری، همیاری و تبادل وجود دارد که با شناسائی آنها و مدیریت صحیح آنها می توان به همگرائی منطقه ای کشورهای اسلامی دست یافت.