بازیافت و بهسازی رویه های آسفالتی، علاوه بر اثر مناسب بر روی روسازی های آسفالتی و ایجاد مسیری ایمن نسبت به مسیر پیش از بازیافت، سبب صرفه جویی در مصرف انرژی و نفت و کمک به کاهش آلودگی محیط زیست نیز می شود. اساس چسبندگی مخلوط های آسفالتی را قیر تشکیل می دهد. در روسازی های بهره برداری شده، قیر خصوصیات اولیه خود را از دست داده و پیر می شود و در نتیجه عاملی برای کاهش کیفیت آسفالت می شود. از این رو در بازیافت آسفالت، سعی می شود پس از جداسازی سنگدانه ها، بخشی از قیر کهنه توسط قیر جدید جایگزین شده تا ویژگی های چسبندگی مخلوط آسفالتی احیا شود. روشی دیگر برای بهبود کیفیت قیر، استفاده از افزودنی های جوان کننده در قیرهای بازیافتی است.در این تحقیق، اثر جوان کننده سایکلوژن بر روی نمونه های قیر به کمک آزمایش های درجه نفوذ قیر، نقطه نرمی قیر، ویسکوزیته قیر و بر روی نمونه های آسفالت با آزمایش های مارشال، خزش دینامیکی و مدول برجهندگی سنجیده شده است و 5 درصد جوان کننده به عنوان درصد بهینه به دست آمد. برنامه آزمایشی کار بدین صورت بود که ابتدا نمونه های استوانه ای به صورت مغزه (طبق ابعاد استاندارد نمونه مارشال) و نمونه های اسلب به صورت دال 40 در 50 سانتی متر از کیلومتر 3 محور چهارشیر به سه راه تپه در پروژه بازیافت گرم درجای خیابان های کلانشهر اهواز که توسط شرکت مادر تخصصی بازیافت آسفالت آبادپایدار پارس در حال اجرا بود، برداشت شد و سپس نمونه ها مورد بازیافت و تعیین اجزا (درصد قیر، دانه بندی و طرح اختلاط) قرار گرفت. سپس با توجه به دانه بندی به دست آمده، یک نمونه با استفاده از قیر تازه، و شش نمونه با استفاده از قیر پیر حاصل از عملیات بازیافت اسلب ها با درصد جوان کننده مختلف به وسیله دستگاه مارشال ساخته شد. برای ساخت 6 نمونه از درصد جوان کننده 0، 1%، 3%، 5%، 7% و 9% استفاده و از هر 7 حالت (یک نمونه با قیر جوان و 6 نمونه با قیر پیر و جوان کننده) 5 نمونه با همان ویژگی های طرح اختلاط و دانه بندی و درصد قیر به دست آمده از بازیافت، ساخته شد تا مورد آزمایش های مارشال (سه نمونه) و مدول برجهندگی (یک نمونه در دو جهت) و خرش دینامیکی (یک نمونه) قرار گیرد.