چکیده: هدف از این پژوهش بررسی اثرات سطوح مختلف آنزیم های فیبرولیتیک بر روی ترکیبات شیمیایی، ارزش غذایی، و قابلیت هضم سیلوی سورگوم علوفه ای قبل و بعد از سیلو کردن بود. آنزیم ها در سطوح صفر(شاهد)، 3(پایین)، 6(متوسط) و 9(بالا) گرم بر کیلوگرم ماده خشک به سورگوم اضافه شدند و سیلو شدند. سه تیمار دیگر نیز بدون مواد افزودنی سیلو شدند و پس از باز کردن سیلو سطوح 3، 6 و 9 گرم بر کیلوگرم ماده خشک، آنزیم به آنها اضافه شد. آزمایش به روش فاکتوریل(4×2) در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. ترکیبات شیمیایی آن ها شامل ماده خشک (dm)، ماده آلی (om)، خاکسترخام (ash)، دیواره سلولی (ndf)، دیواره سلولی بدون همی سلولز(adf)، چربی خام (ee)، پروتئین خام (cp) و کربوهیدرات های محلول (wsc) تعیین شدند. سپس برای اندازه گیری درصد تجزیه پذیری و قابلیت هضم ماده خشک تیمارهای مورد مطالعه به ترتیب از روش کیسه های نایلونی و آزمون تولید گاز بر روی 3 رأس گوساله نر بومی استفاده گردید. نتایج آزمایش نشان دادند که آنزیم ها می توانند سبب بهبود ترکیبات شیمیایی سیلوی سورگوم شوند و سطوح متوسط و بالای آنزیم تفاوت معنی داری(05/0p<) را از لحاظ دیواره سلولی ، دیواره سلولی بدون همی سلولز، کربوهیدرات های محلول و پروتئین خام نسبت به تیمار شاهد و سطح پایین نشان دادند. سطوح 6 و 9 گرم آنزیم در مقایسه با تیمار شاهد و سطح پایین، چه قبل و چه بعد از سیلو، میزان گاز بیشتری را تولید کردند و تفاوت معنی دار(05/0p<) بین آنها از نظر قابلیت هضم مشاهده شد. همچنین سطوح 6 و 9 گرم آنزیم در مقایسه با تیمار شاهد و سطح پایین ، چه قبل و چه بعد از سیلو مقدار بیشتر بخش سریع التجزیه(a)، بخش بالقوه تجزیه پذیری(a+b)، نرخ ثابت تجزیه(c) وتجزیه پذیری موثر در زمان های02/0، 05/0، و 08/0 را نشان دادند وهمچنین افزایش آنزیم باعث کاهش بخش کند تجزیه در تیمارهای حاوی سطوح متوسط و بالا نسبت به سطح پایین و تیمار شاهد شد.