چکیده ندارد.

ویروس اوریون عامل یک بیماری واگیردار می باشد که بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می شود. و معمولا بی خطر است . این بیماری همراه با عوارض مختلف به ویژه در بزرگسالان می باشد. igg اختصاص علیه ویروس اوریون فرد را در برابر عفونت مجدد حفاظت می کند. کنترل انتقال ویروس به دلیل متغیر بودن دوره کمون، حضور ویروس در بزاق قبل از علائم بالینی توسعه یافته و تعداد زیاد افراد بدون علائم مشکل می باشد. بنابراین تقریبا تنها راه کنترل، استفاده از برنامه دقیق واکسیناسیون است . برای بررسی میزان بازدهی واکسن، تعیین گروههای سنی حساس ، شناسایی، دقیق افراد مبتلا به اوریون، وجود روشهای آزمایشگاهی با حساسیت و ویژگی مناسب ضروری می باشد. در این پژوهش به منظور بررسی عیار igg تست elisa, sn بکار گرفته شد. ابتدا تست خنثی سازی سرم بر روی 400 نمونه سرم خون بند ناف انجام شد که 92/7 درصد. نمونه ها مثبت بودند. آزمایش الیزا نیز طراحی و جهت تعیین عیار آنتی بادی بکار گرفته شد. بدین منظور ویروس اوریون سوش هوشینو در سلولهای vero تکثیر و با استفاده از همادرزپشن تایید گردید. تغلیظ و تخلیص ویوس با استفاده از pec6000 و شیب سوکروز انجام شد و مقدار پروتئین در نمونه های مورد نظر تعیین شد. آنتی ژن ویروس بدست آمده در پلیت coat شد و پس از آن مراحل مختلف روش الیزای غیرمستقیم انجام گرفت . به منظور بررسی کارایی این روش ، از snt به عنوان تست استاندارد استفاده شد. نتایج حاصل از ایندو تست تا حد مطلوبی با یکدیگر مطابقت داشت . حساسیت و ویژگی الیزای طراحی شده به ترتیب 100 و 97 درصد محاسبه شد. با توجه به این نتایج، آزمایش مذکور می تواند روش مناسبی برای نشان دادن آنتی بادیهای ویروس اوریون در نمونه های سر می باشد.