مقدمه: هدف از تحقیق حاضر تعیین شیوع اختلالات سه گانه در میان کارکنان زن ورزشکار و غیر ورزشکار شهرستان اصفهان بود. روش شناسی: بدین منظور تعداد 213 نفر (100 نفر زن ورزشکار از رشته های ورزشی مختلف و 113 نفر زن غیر ورزشکار) از کارکنان زن شهرستان اصفهان به صورت هدفدار و در دسترس به عنوان نمونه ی آماری تحقیق حاضر انتخاب شدند. برای ارزیابی ویژگی های جامعه شناختی، وضعیت قاعدگی و رفتار اختلال خوردن آزمودنی ها به ترتیب از پرسشنامه ی محقق ساخته و آزمون نگرش خوردن (40-eat) برگرفته از گارنر و گارفینکل (1989 استفاده گردید. شرکت کنندگانی که هر دو اختلال خوردن و آمنوریا داشتند، از آن ها آزمون پوکی استخوان (dexa) به عمل آمد. در نهایت، داده های حاصل با استفاده از آزمون خی دو و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از بین 213 نفر شرکت کننده که دامنه ی سنی آنها (49-21) سال بود، حدود 93/54% شرکت کنندگان قاعدگی منظم و 07/45% قاعدگی نامنظم داشتند. حدود 47/23% اختلال خوردن، 21/12% آمنوریا و 16/5% پوکی استخوان داشتند. میزان شیوع اختلال سه گانه در کل شرکت کنندگان حدود 29/3% بوده است. میزان شیوع اختلال سه گانه در زنان ورزشکار حدود 2% بوده است. که حدود 23 نفر (23%) اختلال خوردن، 9 نفر (9%) آمنوریا، 2 نفر (2%) پوکی استخوان و 57 نفر (57%) قاعدگی منظم و 43 نفر (43%) قاعدگی نامنظم داشتند. میزان شیوع اختلال سه گانه در غیر ورزشکاران 25/3% بوده است. که حدود 27 نفر (89/23%) اختلال خوردن، 17 نفر (04/15%) آمنوریا، 9 نفر (96/7%) پوکی استخوان، 60 نفر (1/53%) سیکل قاعدگی منظم و 53 نفر (9/46%) سیکل قاعدگی نامنظم داشتند. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر بیانگر این است که میزان شیوع اختلال سه گانه در میان غیر ورزشکاران (25/3%) و در ورزشکاران (2%) بود. زنان ورزشکار 23% و غیر ورزشکار 89/23% اختلال خوردن داشتند. نتایج اینگونه نشان می دهد که اختلالات خوردن می تواند منجر به اختلالات مربوط به قاعدگی شود. به نظر می رسد با اطلاع رسانی و برگزاری کلاس های آموزشی در زمینه ی تغذیه و فعالیت ورزشی بتوان از عوارض سه گانه پیشگیری نمود. کلید واژه ها: اختلالات سه گانه زنان ورزشکار، اختلالات خوردن، قطع قاعدگی(آمنوریا)، پوکی استخوان