چکیده: هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های یاد گیری با اضطراب رایانه ای در دانشجویان کارشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی 1389-1388 بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی تشکیل دادند. برای نمونه گیری در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. حجم نمونه در این پژوهش 310 نفر بود. ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش شامل پرسشنامه سبک های یادگیری فلدر – سلمن و پرسشنامه اضطراب رایانه ای هنسن و همکاران بود. داده های این پژوهش با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی ( میانگین ، فراوانی ،انحراف استاندارد ،آزمون t تست مستقل ، ضریب همبستگی دو رشته ای نقطه ای و خی دو )تحلیل شد و نتایج زیر بدست آمد :1. بین اضطراب رایانه ای افراد و سبک های یادگیری آنها رابطه معناداری وجود دارد. 2. بین سبک های یادگیری حسی – شهودی و اضطراب رایانه ای دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد. طوری که دانشجویان دارای سبک شهودی اضطراب رایانه ای بیشتری نسبت به دانشجویان دارای سبک حسی دارند. 3. دانشجویان دارای سبک یادگیری تأملی اضطراب رایانه ای بیشتری نسبت به دانشجویان دارای سبک فعال دارند. 4.دانشجویان دارای سبک یادگیری کلامی ، اضطراب رایانه ای بیشتری نسبت به دانشجویان دارای سبک دیداری دارند. 5. دانشجویان دارای سبک یادگیری کلی ، اضطراب رایانه ای بیشتری نسبت به دانشجویان دارای سبک گام به گام دارند.6.بین جنسیت و اضطراب رایانه ای رابطه معنی داری وجود ندارد.