مسیریابی از مسائل مهم و حیاتی در شبکههای مخابراتی است. هدف مسیریابی، یافتن بهترین مسیر بین فرستنده و گیرنده و سپس ارسال داده ها از طریق آن مسیر است. در این الگوریتمها، گره های میانی هنگام ارسال داده ها تنها مجازند بستهها را از روی یال های ورودی رونویسی کرده و روی یال های خروجی مناسب قرار دهند. به عبارت دیگر هیچگونه تغییر توسط این گره ها در داده ها مجاز نمیباشد. کدگذاری شبکه روش جدیدی برای ارسال دادهها است. در این روش گره های میانی نه تنها از بسته ها نسخه برداری می کنند بلکه مجازند روی این بسته ها تغییراتی نیز اعمال نمایند. هر گره مجاز است ترکیبی از بسته های ورودی را روی یال های خروجی خود قرار دهد. اولین پیاده سازی کدگذاری شبکه در شبکه های توری بی سیم ، cope نام دارد. روش هایی که از مکانیزم cope استفاده می کنند و می خواهند بهترین کد شبکه را پیدا کنند را opnc می نامیم. در این پایان نامه ابتدا در مورد پیچیدگی روش هایopnc بحث خواهد شد. سپس روش جدیدی برای کدگذاری فرصت طلبانه شبکه های بی سیم ارائه می شود که نه تنها برون دهی شبکه را نسبت به روش های بدون کدگذاری شبکه افزایش می دهد، بلکه پیچیدگی محاسبات کمتری نسبت بهopnc دارد. این روش از مکانیزم تقسیم و حل برای پیدا کردن کد شبکه شبه بهینه استفاده می کند. شبیه سازی ها نشان می دهد که این روش، کد شبکه ای نزدیک به کد شبکه روش opnc پیدا می کند.