مقدمه: ادم لنفاوی اندام فوقانی یکی از شایعترین عوارض درمان سرطان پستان می باشد که ‏معمولا با درد، اختلال خواب و انجام کامل فعالیت های روزانه، ناراحتی های جسمی ونقصان ‏کیفیت زندگی همراه است.این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه توانبخشی مبتنی بر منزل بر ‏بهبود ادم لنفاوی در زنان بعد از ماستکتومی مراجعه کننده به مرکز بیماری های پستان وابسته به ‏جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران در سال88-1388 انجام شد.‏ مواد و روش ها : پژوهش حاضریک مطالعه نیمه تجربی تک گروهی از نوع قبل و بعد می باشد ‏که، بر روی 16 نفراز زنان مبتلا به ادم لنفاوی خفیف (ادم کمتر از 200 سی سی ) انجام گرفته ‏است .ابزار جمع آوری داده ها شامل اندازه گیری حجم ادم دست از طریق حجم سنجی ، میزان ‏درد با مقیاس بررسی دیداری درد، فعالیت دست مبتلا با استفاده ازپرسشنامه سنجش فعالیت دست ‏مبتلا و رعایت رفتار های پیشگیری کننده از ادم لنفاوی از طریق فرم بررسی رفتار های پیشگیری ‏کننده از خطر ادم لنفاوی، قبل، یک ماه و دوماه بعداز انجام مداخله، بود. مداخله شامل یک جلسه ‏آموزش و اجرای برنامه ورزشی مدون دست ، انجام ماساژ تخلیه لنف توسط فرد مبتلا ( ‏sld‏) در ‏منزل و رعایت رفتار های پیشگیری کننده از خطر ادم لنفاوی بود که به مدت 2 ماه مستمر انجام ‏پذیرفت . در طول اجرای مداخله، پیگیری تلفنی وحضوری با مراجعه به مرکز انجام شد. تحلیل داده ‏ها با استفاده از آزمون آنالیز برای داده های تکراری محاسبه گردید.‏ یافته ها : یافته های مطالعه نشان داد انجام برنامه توانبخشی مشتمل بر آموزش و اجرای برنامه ‏ورزشی مدون دست ، انجام ماساژ تخلیه لنف توسط فرد مبتلا ( ‏sld‏) در منزل و رعایت رفتار های ‏پیشگیری کننده از خطر ادم لنفاوی، منجر به کاهش میانگین درد (001/0>‏p‏)، میانگین حجم ادم ‏لنفاوی (001/0>‏p‏)، میانگین فعالیت های دست مبتلا (001/0>‏p‏)، میانگین رفتارهای پیشگیری ‏کننده از ادم لنفاوی (001/0>‏p‏) طی 2 ماه اجرای برنامه توانبخشی شده است.‏ بحث ونتیجه گیری : نتایج نشان داد اجرای برنامه توانبخشی با کاهش عوارض ادم لنفاوی منجر به‎ ‎‏ بهبود عوارض ادم لنفاوی می شود که در نهایت سبب ارتقاء کیفیت زندگی در بیماران تحت ‏ماستکتومی می گردد. لذا ارتقاء آگاهی مددجویان و اعضائ تیم سلامت در انجام برنامه ‏‏"توانبخشی مبتنی بر منزل" می تواند به عنوان راهبردی جهت ارتقاء کیفیت زندگی همراه با ‏سرطان ، بکار گرفته شود.‏

پژوهش حاضر با هدف بررسی : تاثیر پایگاه اقتصادی-اجتماعی بر رفتار کنارآیی(مقابله ای) بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شده است.به منظور اجرای پژوهش نمونه ای با حجم 100 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان کلینیک مرکز تحقیقات سرطان پستان جهاد دانشگاهی به تصادف انتخاب شدند. . چارچوب نظری و مدل تحلیلی با استفاده از نظریه نظریه پردازانی همچون آندرسن، اسکونبورن،کاپلان، تیلور،حسن خانی ارائه شد. این پژوهش به روش پیمایشی انجام شد و با تکنیک پرسشنامه که دارای اعتبار صوری و اعتبار سازه ای و اعتماد (آلفای کرونباخ =867/.) به گردآوری داده ها اقدام شد.و اینکه این پرسشنامه 53/68 از واریانس کل را تبیین می کند.جامعه آماری پژوهش شامل تمامی 1000 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به کلینیک مرکز تحقیقات سرطان پستان جهاد دانشگاهی واحد علوم پژشکی تهران می باشد که از این تعداد صد نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها با با استفاده از نرم افزار spss و آزمونهای نان پارامتریک کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن صورت پذیرفته است تنظیم شد. یافته های پژوهش حاکی از این بود که پایگاه اقتصادی اجتماعی بر رفتار کلی کنارآیی با بیماری تاثیر دارد و این رابطه معنادار می باشد و همچنین با دو جزء از رفتار کنارآیی یعنی کنارآیی حل مسئله0خوشبینی و کنارآیی هیجان مدار نیز دارای رابطه معنی دار می باشد.