پژوهش حاضر به منظور مقایسه ی تاثیر دو روش شناخت درمانی فردی و گروه درمانی شناختی در کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه (ptsd) در جانبازان و تاثیر این درمانها بر رضایت زناشویی همسران آنها انجام گرفت . از میان 117 نفر جانبازی که مراجعه کرده بودند 39 نفر به عنوان گروههای مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه 13 نفره : دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند . همسران آنان نیز بعنوان نمونه های موازی انتخاب شدند و پرسشنامه ی رضایت زناشویی ( enrich ) را تکمیل کردند . پس از اِعمال 12 جلسه گروه درمانی شناختی راهنمای استاندارد فِری و 10 جلسه درمان شناختی فردی راهنمای استاندارد پدسکی ، داده های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون با روش تحلیل واریانس نمرات اختلافی مور تحلیل قرار گرفت . یافته ها نشان داد که شناخت درمانی گروهی و درمان شناختی فردی در مقایسه با گروه کنترل به کاهش علائم ضربه ی روان شناختی کلی منجر شدند ، با این حال مداخلات مذکور علائمptsd مربوط به جنگ را کاهش ندادند . همسران جانبازان تحت درمان انفرادی در مقایسه با گروه کنترل و گروه درمانی شناختی از نظر رضایت زناشویی افزایش معناداری نشان دادند ( 5% > p) . در پایان با توجه به نتایج حاصله پیشنهادهای برای پژوهش بیشتر و اجرای درمان های مذکور ارایه گردید .