تورم شدیداز جمله پدیده های مضر اقتصادی است که هزینه های زیادی را بر جامعه تحمیل می کند. یکی از اصلی ترین و مهمترین زیانهای ناشی ازآن ایجاد نااطمینانی تورمی می باشد . این نااطمینانی برروی تصمیمات اقتصادی نهادهای موجود در جامعه تاثیر گذاشته میزان مصرف ، پس انداز ، سرمایه گذاری و ... آنها را متاثر می کند و باعث تخصیص غیر بهینه منابع جامعه می شود . از اینرو اندازه گیری میزان نااطمینانی تورمی و برآورد رابطه آن با نرخ تورم می تواند برای تحلیل تورم و اعتماد سازی دولت مفید باشد ، تا بتوان با کنترل این نااطمینانی ها از هدر رفتن منابع جامعه جلوگیری کرد . از طرف دیگر در صورت اثبات رابطۀ مثبت بین نااطمینانی تورمی و تورم ، می توان با به کارگیری سیاست های ضد تورمی که نااطمینانی تورمی را کاهش می دهد ، در هزینه های اجتماعی-اقتصادی انواع دیگر سیاست های ضد تورمی صرفه جویی کرد . در این پژوهش ابتدا یک مدل arma روی داده های تورم رگرس شد ، سپس انواع آزمون های غیر خطی بودن را روی پسماندهای این مدل اجرا کردیم و به علت تأیید غیر خطی بودن فرایند تورم در ادامه به تخمین تعدادی از مدل های غیر خطی از جمله ، lstar , tar , gar ، پرداختیم و چون مدل tar بهترین برازش را روی داده ها داشت به عنوان معادلۀ میانگین مدل انتخاب شد . در گام بعد آزمون lm-arch را روی باقیمانده های معادلۀ tar تخمینی اجرا کردیم و به علت تشخیص ناهمسانی واریانس در جملات خطا سراغ مدل های خانوادۀ arch رفتیم . در این مرحله وجود الگوی egarch-m حکایت از رابطۀ مثبت میان تورم و نااطمینانی تورمی و اثرات متفاوت شوک های مثبت و منفی تورمی بر نااطمینانی تورمی داشت . در نهایت با وارد کردن تعدادی متغیر مجازی در معادلۀ واریانس مدل garch-m به آزمون یکنواختی ساختار نااطمینانی تورمی در طی دورۀ مورد بررسی پرداختیم ، که نتایج این آزمون حکایت از کاهش معنادار نااطمینانی در برنامۀ سوم داشت .

چکیده ندارد.