نسبی گرائی اخلاقی یکی از مهم ترین مباحث در حوزه فلسفه اخلاق می باشد. این بحث تا جایی دارای اهمیت است که رویکرد و موضع شخص در مورد نسبیت یا عدم نسبیت ارزش های اخلاقی بر دیدگاه ها، جهان بینی و موقعیت قانونی و اجتماعی افراد تاثیر بسزایی دارد و بسیاری از امور انسان و جامعه را تحت الشعاع خود قرار می دهد.در این تحقیق بعد از تعریف اجمالی نسبی گرایی و نقطه مقابل آن به بررسی انواع نسب ی گرایی پرداخته ایم . در نسبی گرایی توصیفی اشاره کردیم که این نوع از نسبی گرایی در مورد درستی یا نادرستی ارزش های اخلاقی داوری نمی کند لذا بحثی تحت عنوان نقد و بررسی ادله نسبی گرایی بیهوده است. در نسبی گرایی هنجاری ابتدا به تعریف نسبی گرایی هنجاری و انواع آن پرداخته ایم و بعد از بیان تاریخچه نسب یگرایی و علل گرایش مردم به نسب یگرایی، ادله نسبی گرایی هنجاری را بررسی کرده ایم؛ عمد هترین ادله آنها مبتنی بر تفاو تهای فرهنگی و تنوع دیدگاه های اخلاقی و عدم وجود ارزش های اخلاقی است. در این باره، نشان داده ایم که ارزش های اخلاقی وجود دارند و تفاو تهای فرهنگی و تنوع دیدگا ههای اخلاقی دلیل بر نسبیت نیست. در نسبی گرایی فرااخلاق هم، بعد از تعریف نسبی گرایی فرااخلاق، ادله نسبی گرایی فرااخلاق را بررسی کرده ایم. این نوع از نسبی گرایی، با استفاده از نسبی گرایی توصیفی و انکار وجود ارزش های اخلاقی و انکار قطعیت ترجمه، نسبی گرایی فرااخلاق را اثبات کرده است. در نقد این ادله، نشان داده ایم که ارزش های اخلاقی وجود دارند و نمی توان نسبی گرایی توصیفی و عدم قطعیت ترجمه را دلیل بر نسبیت فرااخلاق دانست.