نام پژوهشگر: حیدر صادقی
مریم حسینی حیدر صادقی
تربیت بدنی و علوم ورزشی برای داشتن یک برنامه ریزی صحیح در جامعه نیاز به اطلاعات و ارقام دارد تا بتواند برای سلامتی جسمی و روحی اقشار جامعه به خصوص زنان جوان که یکی از مهمترین قشرها هستند یک برنامه ریزی اصولی را ارائه دهد. ضروری است که برای تشویق مردم به تحرک بدنی، برنامه ریزی دقیقی صورت گیرد که خود مستلزم داشتن تصویر روشنی از وضعیت جسمانی افراد جامعه میباشد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه وضعیت جسمانی زنان جوان ورزشکار و غیرورزشکار با استفاده از اندازه گیریهای برخی پارامترهای پیکرسنجی، آمادگی جسمانی و ناهنجاریهای ساختاری بود.آزمودنیهای این تحقیق را 200 نفر (100 نفر ورزشکار با میانگین سنی 07/5 ±21/25 و 100 نفر زنان غیرورزشکار با میانگین سنی 09/4 ± 04/24)که از جامعه آماری زنان جوان کشور به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، تشکیل می دادند. فاکتورهای اندازه گیری شده آنتروپومتری شامل وزن، طول اندامها،عرض اندامها، محیط اندامها، ترکیب بدنی و تیپ بدنی بود که از متر نواری، قدسنج، کولیس و کالیپربرای اندازه گیری استفاده شد.آزمونهایی برای اندازه گیری قدرت دست، سرعت حرکت، چابکی، انعطاف پذیری، استقامت عضلانی، توان بی هوازی و تعادل زنان 18 تا 35 سال ورزشکار و غیرورزشکار با استفاده از متر، دینامومتر، کورنومتر، تشک و نیمکت انعطاف پذیریبرای فاکتورهای بیو مکانیکی انجام شد.جهت ارزیابی ناهنجاریهای اسکلتی از آزمون نیویورک و فرمریدکو ، صفحه شطرنجی، خط شاقولی و کولیس استفاده شد. ناهنجاریهایی در سر و گردن، تنه و اندام تحتانی بین دو گروه ارزیابی شد. برای آزمون فرضیه های این پژوهشاز آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد) و آماراستنباطی( tمستقل) برای مقایسه بین دو گروه ورزشکار وغیر ورزشکار در سطح معناداری در p? 0.05استفاده شد. نتایج نشان داد که:بین میانگینهای قد نشسته، پهنای آرنج، پهنای تنه در سطح ناف، محیط تنه در سطح ناف، محیط ران در قسمت میانی و شاخص کورومیک و تیپ بدنی مزومورفی زنان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنادار وجود داشت.در مورد فاکتورهای بیومکانیکی بین میانگین قدرت، سرعت، چابکی، استقامت و تعادل زنان 18 تا 35 سال ورزشکار و غیر ورزشکارتفاوت معنادار دیده شد. در مورد ناهنجاریهایاسکلتی، انحراف جانبی ستون مهرها، انحراف گردن به جلو و شکم افتاده تفاوت معنادار تایید شد. نتیجه میگیریم که ورزشکار بودن می تواند در برخی از فاکتورهای آنتروپومتری، بیومکانیکی و ناهنجاریهای اسکلتی تاثیر مثبتی داشته باشد