یکی از ابزارهای کاهش سموم علف کش، استفاده از خاصیت آللوپاتی موجود در برخی گونه های گیاهی می باشد. بدین منظور آزمایشی جهت بررسی خاصیت آللوپاتی گونه کور بر روی دو گونه علف هرز یولاف وحشی (avena fatua l.) و پنیرک(malva parviflora l.) انجام گرفت. بوته های کور در تابستان سال 1389 از رویشگاه های طبیعی آن در طرقرود از توابع شهرستان نطنز جمع آوری و به آزمایشگاه گیاه شناسی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه یزد منتقل گردید و اندام های هوایی و ریشه گیاه از هم جدا شده و در سایه و در دمای 22 درجه سانتیگراد خشک گردید. سپس اندام های هوایی و ریشه به طور جداگانه توسط آسیاب پودر شد. آزمایش در دو مرحله ی آزمایشگاهی و گلخانه ای انجام گرفت. بذر علف های هرز مورد مطالعه نیز از شرکت پاکان بذر اصفهان تهیه شد. بررسی اثر بازدارندگی عصاره ریشه و اندام های هوایی کور (capparis spinosa) بر روی میانگین زمان لازم جهت جوانه زنی، درصد جوانه زنی و طول و وزن ساقه چه و ریشه چه علف هرز یولاف وحشی و پنیرک در محیط آزمایشگاه انجام گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گردید. همچنین اثر بازدارندگی پودر ریشه و اندام های هوایی کور بر روی طول گیاهچه و تعداد بذور جوانه زده دو گونه علف هرز یولاف وحشی و پنیرک در محیط گلخانه ای بررسی گردید. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی و با ساختار تیماری فاکتوریل با سه تکرار انجام گردید. تیمارهای آزمایش دو اندام (ریشه و اندام های هوایی) و چهار سطح غلظت (6/0، 9/0، 25/1 و شاهد برای محیط آزمایشگاه و 4، 8، 12 و شاهد برای محیط گلخانه) بود. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف عصاره کور در محیط آزمایشگاه اثر معنی داری روی دو گونه داشته و با افزایش غلظت عصاره کور میانگین زمان لازم جهت جوانه زنی افزایش یافته در حالیکه سایر عوامل کاهش می یابد. همچنین در محیط گلخانه تاثیر مقدار پودر اضافه شده به خاک معنی دار بوده و با افزایش میزان پودر کور، طول گیاهچه و تعداد بذور جوانه زده دو گونه کاهش می یابد. نتایج همچنین نشان داد که در مورد بعضی از صفات خاصیت بادارندگی بخش های هوایی کور بیشتر از ریشه آن بود.