چکیده: سیاست خارجی از منظر آموزه‏های دینی، برغم نیاز فراوان و روز افزون حکومت اسلامی ایران، جهان اسلام و جهان بشری به آن، در مباحث سیاسی سیاست خارجی، کمتر مورد پردازش قرار گرفته است. این رساله با طرح مباحث: مبانی سیاست خارجی در نهج البلاغه (انسان شناختی‏، کلامی و اخلاقی ) و اصول سیاست خارجی از قبیل: اصل مصلحت، اصل دفاع از سرزمین‏ها و منافع مسلمانان، نفی سلطه‏گری و سلطه‏پذیری ، اصل پایبندی به تعهدات بین المللی، اصل همزیستی مسالمت آمیز، اصل حل مسالمت‏آمیز اختلافات بین‏المللی، اصل مصونیت دیپلماتیک، اصل مقابله به مثل و اصل تقیه؛ با بهره‏گیره‏گیری از کلام امام علی× در نهج البلاغه و با طرح اهداف سیاست خارجی همچون: تحکیم و توسعه قدرت، ابلاغ رسالت و دعوت ، همگرایی و اتحاد جهان اسلامی و عدالت، تلاش کرده است به این مهم بپردازد. دغدغه اصلی این رساله تبیین و ترویج سیاست خارجی توحیدی، اسلامی، انسانی و متعالی مبتنی بر آموزه‏های دینی برگرفته از نهج البلاغه است.

اخلاق و سیاست از منظر وجود شناسی حکمت متعالیه،تعریف شده است، از این منظر اخلاق و سیاست سه مرتبه دارند بر اساس این دو، سه مدینه با سه اخلاق قابل شناسایی است. جامعه مدنی موجودی اخلاقی است و رقیقه ملکات افراد آن می باشد. اجتماع مدنی، اجتماعی اخلاقی سیاسی است و مبتنی بر سه مرتبه وجودی انسان، سه مدینه دنیه و متعادله و متعالیه قابل شناسایی است. بر اساس حکمت متعالیه در بررسی هر نظامی سه مرتبه اخلاق،آداب و رفتارها باید مورد توجه باشد.مبانی اخلاقی جمهوری اسلامی بر اساس حکمت متعالیه و نظرات حضرت امام؛ آداب آن در قانون اساسی پیگیری شده است.از حیث رفتاری نیز بررسی رفتارها در بخش رفتارهای انتخاباتی در سه انتخابات ریاست جمهوری بررسی شده است