چکیده این پایان نامه به بررسی اعتبار، روایی پرسشنامه کیفیت خواب و رابطه آن با سلامت عمومی در دانشجویان دانشگاه های تهران پرداخته است. نمونه مورد آزمون از میان دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه های آزاد و دولتی در رشته های گوناگون در سال تحصیلی 90-89 انتخاب شدند و بر روی 323 نفر از دانشجویان صورت گرفت. ابزار سنجش این پژوهش پرسشنامه ابزار جمع آوری اطلاعات ، شاخص کیفیت خواب پیترزبورگ، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه اضطراب بک است. ضریب اعتبار آزمون 752/0 به دست آمد. از روش پروماکس مشخص شد که سوالات بار عاملی معنادار و همبستگی مناسبی بین کل سوالات وجود دارد و با توجه به مفروضه های تحلیل عاملی، درصد تبیین واریانس در نهایت 3 عامل استخراج گردید. همچنین برای اطمینان از روایی ابزار پژوهش از روایی واگرا استفاده شد و نشان داده شد که پرسشنامه از روایی واگرا برخوردار است. همبستگی پیرسون بین نمرات پرسشنامه کیفیت خواب و سلامت عمومی که نتیجه حاصل از اجرای این آزمون وجود رابطه منفی معنادار بین نمرات این دو پرسشنامه نشان داد: (r= 0/08, p=0/01) نتیجه همبستگی پیرامون عامل 3، 2، 1 کیفیت خواب و سلامتی عمومی نتیجه نشان دهنده رابطه ضعیف بود، همبستگی پیرسون بین نمرات پرسشنامه کیفیت خواب و اضطراب که نتیجه حاصل از اجرای آزمون وجود رابطه منفی معنی دار را بین نمرات این دو پرسشنامه نشان داد: (r= -0/053 , p= 0/01) واژگان کلیدی: کیفیت خواب، سلامت عمومی، اضطراب .

این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی روش یادگیری مشارکتی بر پیشرفت نمرات درس ریاضی در دانش آموزان کم توان ذهنی (سندرم داون) مقطع ابتدایی شهر تهران، منطقه 11 انجام شد. این پژوهش از نوع طرح های شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان سندرم داون پسر مقطع ابتدایی منطقه 11 شهر تهران شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 91-1390 در این پژوهش نمونه برابر با جامعه بود و پژوهش در 2 مدرسه ابتدایی کم توان ذهنی پسرانه اجرا گردید.دانش آموزان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. در گروه آزمایشی از روش یادگیری مشارکتی استفاده شد و برای گروه کنترل روش تدریس سنتی معمول اعمال گردید. قبل از شروع آموزش، پیش آزمون درس ریاضی محقق ساخته بر اساس استانداردهای آموزش و پرورش اجرا شد و پس از آن هر دو گروه به مدت 12 جلسه، هر هفته 2 جلسه 45 دقیقه ای دروس تعیین شده از کتاب ریاضی مقطع ابتدایی سندرم داون را آموزش دیدند. در خاتمه آموزش ، پس آزمون پیشرفت نمرات ریاضی به عمل آمد تا نتایج بررسی گردند. پس از جمع آوری اطلاعات جهت آزمون فرضیه از آمار توصیفی و آمار استنباطی تحلیل کواریانس کمک گرفته شد.نتایج حاصله حاکی از آن است که یادگیری مشارکتی باعث پیشرفت نمرات ریاضی دانش آموزان سندرم داون می گردد. پژوهش فوق نشان می دهد که یادگیری مشارکتی باعث می شود دانش آموزان با کمک و همکاری یکدیگر مطالب درسی را به خوبی فرا گیرند و در گروه موفقیت بیشتری کسب کنند. کلید واژه ها : یادگیری مشارکتی ، پیشرفت ریاضی ، سندروم دان