در مورد وصیت تملیکی مسائلی مطرح می شود که فقها در مورد آن اختلاف نظر دارند و قانون مدنی نیز در این خصوص حکم خاصی نداشته و مجمل است. از جمله این مسائل که محور اصلی بحث در این پایان نامه خواهد بود، ماهیت وصیت تملیکی از حیث عقد یا ایقاع بودن در حقوق ایران است. که با توجه به بیان آراء فقها و حقوقدانان و دلائل ارئه شده در زمینه مسائل مذکور در می یابیم که با توجه به اشکالات وارده به نظریه عقد، وصیت تملیکی ایقاع بوده و وفات موصی له قبل از قبول وصیت (و بعد از وفات موصی) موجب بطلان وصیت نمی شود. همچنین مساله دیگری که در مورد آن بحث و بررسی شده، زمان انتقال مالکیت موصی به، به موصی له و اعتبار قبول و یا رد موصی له نسبت به وصیت در زمان حیات موصی و حق رجوع موصی له خواهد بود. در نهایت با توجه به موضوع پایان نامه که نگاهی اجمالی بر حقوق کامن لا دارد سعی می شود که با توجه به کمبود منابع و نبود نظام حقوقی مشابه به تفکیک و کیفیتی که در حقوق ایران و به خصوص فقه امامیه وجود دارد در خلال مباحث فوق الذکر آن نظام حقوقی نیز مورد بحث و بررسی قرار گیرد. واژگان کلیدی: وصیت، موصی، موصی له، موصی به، قبول، تملیک