در حقوق انگلیس ،اصلی به عنوان "اصل حفظ و نگهداری سرمایه"از اواخر قرن نوزدهم در رویه دادگاههای آن کشور مطرح شد.زیرا سرمایه در شرکت سهامی عام،با توجه به محدود بودن مسئولیت شرکاء ، وثیقه پرداخت طلب طلبکاران شرکت وبه عنوان پشتوانه ی تعهدات آن محسوب می شود. اصل مذکور در حقوق آن کشور دارای دو جنبه است: 1-اطمینان پیدا کردن از تأمین و تعهد کلی سرمایه اسمی شرکت سهامی عام،2-اطمینان پیدا کردن از اینکه سرمایه شرکت سهامی عام قبل ازانحلال شرکت تحت عناوین مختلف بین سهامداران و به ضرر طلبکاران تقسیم نشده باشد.در پژوهش حاضر با مقایسه حقوق ایران و انگلیس بدین موضوع پرداخته شده است که آیا اصل مزبور به کیفیتی که در حقوق انگلیس مطرح شده در حقوق ایران نیز قابلیت طرح داردیا خیر؟ لذا جنبه اول اصل، تحت عنوان مفهوم اصل حفظ و نگهداری مورد بررسی قرار گرفته شدو تلاش گردید انواع روش های تأمین مالی شرکت مورد بررسی قرار گیرد.جنبه دوم اصل، تحت عنوان آثار اصل حفظ و نگهداری بحث شد ودر آن مسئولیت و محدودیتهای ارکان شرکت ازمرحله تشکیل تا مرحله تصفیه مورد بررسی واقع شدودر نهایت با مقایسه حقوق ایران و انگلیس به این نتیجه رسیدیم که اصل مذکور اگر چه به صورت صریح در حقوق ایران مطرح نشده ولی با ملاحظه برخی مواد قانونی و حمایت قانونگذار از سهامداران و طلبکاران شرکت، چاره ای جزء پذیرش ضمنی اصل باقی نمی ماند.