این تحقیق برای بررسی تعالی سازمانی باشگاه های شهر تبریز درلیگ آزادگان فوتبال ایران از دیدگاه مدیران وکارکنان(بر اساس مدل efqm) بود که توسط سه هدف و چهارفرضیه مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین تعالی سازمانی در باشکاه های فوتبال 4 نفر از مدیران و96 نفرکارکنان باشگاه های خود را مورد ارزیابی قرار دادند.روش این تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است که بصورت میدانی انجام شده است. ابزار تحقیق، پرسشنامه پنجاه سوالی تعالی سازمانی مدل efqm بود. میزان پایایی پرسشنامه تعالی سازمانی در این تحقیق در مورد باشگاه های فوتبال 0/967 محاسبه شد.در مورد تعالی سازمانی باشگاه های فوتبال که با استفاده از مدل efqm در دو حوزه توانمندسازها و نتایج مورد بررسی قرار گرفت، در حوزه توانمندسازها به ترتیب باشگاههای تراکتورسازی با 321/38 امتیاز، باشگاه پتروشیمی با 316/66 امتیاز، باشگاه شهرداری با 267/74 امتیاز، باشگاه ماشین سازی با 247/74 امتیاز رتبه های اول تا چهارم، و در حوزه نتایج به ترتیب باشگاه تراکتورسازی با 246/37 امتیاز، باشگاه شهرداری با 220/99 امتیاز، باشگاه پتروشیمی با 216/8 امتیاز، باشگاه ماشین سازی با 162/01 امتیاز ، رتبه های اول تا چهارم، و به طور کلی از لحاظ تعالی سازمانی : رتبه یک : باشگاه تراکتورسازی با 567/75 امتیاز رتبه دوم : باشگاه پتروشیمی با 533/46 امتیار رتبه سوم : باشگاه شهرداری با 488/73 امتیاز رتبه چهارم : باشگاه ماشین سازی با 409/75 امتیاز در مورد تفاوت بین دیدگاه کارکنان ومدیران از نظر میزان تعالی سازمانی در باشگاه های فوتبال نتایج حاصل از آزمون نشان داد که تفاوت معنی داری بین دیدگاه کارکنان و مدیران وجود ندارد.(p=0/52)در موردتفاوت بین دیدگاه کارکنان ومدیران در بخش توانمندسازها و نتایج ، نتایج حاصل از آزمون نشان داد که تفاوت معنی داری بین دیدگاه کارکنان ومدیران وجود ندارد.(p=0/55،r=0/721) ولی در مورد ارتباط بین نتایج وتوانمند سازها نتایج حاصل از آزمون نشان داد که ارتباط معنی داری بین نتایج وتوانمند سازها وجود دارد.(p=0/01،r=0/870)

پژوهش حاضر به منظور بررسی مشکلات باشگاه های ورزشی خصوصی شهرستان شهرکرد انجام شد. روش انجام این پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه و نمونه آماری این پژوهش، کلیه مدیران و صاحبان باشگاه های ورزشی خصوصی شهرستان شهرکرد بودند که تعداد آنها در زمان انجام پژوهش برابر با 91 نفر بود. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته بود که بین افراد نمونه توزیع و در نهایت تعداد 80 پرسشنامه سالم تحویل محقق شد و مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج پژوهش، مشکلات و موانع این باشگاه ها در 4 دسته موانع حقوقی و قانونی، موانع اجتماعی و فرهنگی، موانع مدیریتی و دولتی و موانع اقتصادی تقسیم بندی شد. نتایج تحلیل آماری که با استفاده از آزمون آماری فریدمن و تحلیل عاملی انجام شد، نشان داد که مهم ترین مشکلات باشگاه های خصوصی شهرستان شهرکرد عبارتند از: هزینه بالای راه اندازی و ساخت اماکن خصوصی ورزشی، ناکافی بودن تسهیلاتی مثل وام بانکی و غیره، بالاتر بودن هزینه استفاده از بخش های خصوصی در ورزش نسبت به باشگاه های دولتی، وجود هزینه های زیاد برای نگهداری و تعمیر اماکن ورزشی و عدم هماهنگی واحدهای اجرایی و تعدد مراجع تصمیم گیری برای ارائه مجوز. واژگان کلیدی: خصوصی سازی، باشگاه ورزشی، اقتصاد، شهرکرد.