چکیده رشا و ارتشا مقامات دولتی در کنوانسیون مریدا و مطالعه تطبیقی آن با حقوق کیفری ایران به کوشش علی اکبر مظفری رشا و ارتشا به معنی رشوه دادن و رشوه گرفتن ، از جمله جرایم عمدی است و در تقسیم بندی جرایم از حیث موضوع تأثیر رفتار مجرمانه ، در زمر? جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی قرار دارد . از این جهت که ترویج آنها ، لاجرم باعث اختلال در نظم اداری و خروج آن از دایر? اعتدال خواهد شد . تقنین در زمین? رشا و ارتشا در حقوق ایران به گونه ای است که بسیاری از افرادی که مسئولیت ارائه خدماتی به عموم مردم را دارند ، تنها به این خاطر که کارمند دولت محسوب نمی شوند ، از دایره مقررات راجع به رشوه خواری خارج می گردند . از طرف دیگر موضوع رشوه نیز محدود به مواردی شده است که واجد جنبه مالی است و از این طریق نیز ، موارد دیگری از رشوه خواری ، تحت عنوان رشوه غیر مادی ، غیر قابل مجازات است . این در حالی است که هم در کنوانسیون مریدا در خصوص رشا و ارتشا و هم در نظام کیفری بسیاری از کشورها ، ارتشا از ناحیه کارکنان بخش خصوصی نیز پیش بینی شده است و از طرف دیگر هر نوع منفعتی را نیز در بر می گیرد . بنابراین لزوم بازنگری و اصلاح مقررات داخلی در جهت گسترش شمول مقررات مذکور به بخش خصوصی و رشوه های غیر مادی و همچنین تدوین یک سیستم مدرن جهت پیشگیری از وقوع این نوع جرایم احساس می شود . واژگان کلیدی : رشا ، ارتشا ، راشی ، مرتشی ، مقام دولتی ، کنوانسیون مریدا ، حقوق کیفری ایران .