چکیده: مقدمه: تاکنون روش های درمانی بسیاری برای اختلال کپسولیت چسبنده به کار رفته است اما تاثیر تعداد کمی از آنها به اثبات رسیده است. در این تحقیق، اثر یک جلسه تمرین هوازی بر دامنه حرکتی مفصل شانه بیماران مبتلا به کپسولیت چسبنده مطالعه شد. روش مطالعه: مطالعه پیش تجربی و دارای پیش و پس آزمون با یک گروه تحقیق بود. نمونه گیری از نوع در دسترس هدفمند است و مشتمل بر 28 بیمار مبتلا به کپسولیت چسبنده (9 زن و 19 مرد) بود. مشارکت جویان شامل بیمارانی بود که به بیماری قلبی مبتلا نبودند. گروه تحقیق به مدت یک جلسه و حدود 10 دقیقه در فعالیت هوازی (دویدن بر روی تردمیل) با متوسط شدت 50 درصد ضربان قلب هدف شرکت نمودند. یافته ها: تحلیل همبسته نشان داد که دامنه حرکتی فلکشن مفصل شانه، دامنه حرکتی اکستنشن مفصل شانه، دامنه حرکتی ابداکشن مفصل شانه، دامنه حرکتی اداکشن مفصل شانه، دامنه حرکتی چرخش داخلی مفصل شانه، و دامنه حرکتی چرخش خارجی مفصل شانه افزایش معناداری نداشت (05/0 p ?). همچنین در اثر دویدن دمای مفصل شانه افزایش معناداری را نشان نداد (05/0 p ?). نتیجه گیری: بر اساس تحقیق حاضر و تحقیقات مشابه ورزش هوازی با اینکه باعث افزایش دمای بافت نرم می شود اما این افزایش دما در حدی نیست که بر دامنه حرکتی مفصل تاثیر بگذارد. کلید واژه ها: شانه منجمد، دامنه حرکتی، ورزش هوازی.