مطالعه حاضر، میزان رابطه دو عامل gai و cpi در وکسلر جدید کودکان(wisc-iv) با نمرات پیشرفت تحصیلی وکسلر(wiat_ii) را مورد بررسی قرار داد. در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شد. بدین منظور، از بین جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی شهرستان خرم آباد در استان لرستان که در سال تحصیلی89-88 مشغول تحصیل بودند، نمونه ای به تعداد 36 نفر(18 نفر دختر و 18 نفر پسر) به روش خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. یافته های اصلی به دست آمده با روش همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره عامل gai در آزمون وکسلر جدید کودکان(wisc-iv) با خرده مقیاس ها و نمره کل پرسشنامه پیشرفت تحصیلی وکسلر(wiat_ii) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد(p=0/001) و نیز بین نمره عاملcpi در آزمون وکسلر جدید کودکان (wisc-iv) با خرده مقیاس ها و نمره کل پرسشنامه پیشرفت تحصیلی وکسلر (wiat_ii) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (p=0/001). واژه های کلیدی: آزمون وکسلر جدید کودکان(wisc-iv)و آزمون پیشرفت تحصیلی وکسلر (wiat_ii).

پژوهش حاضر به مقایسه تاثیر روش های خود کنترلی رفتار و اصلاح رژیم غذایی در کاهش علائم بیش فعالی کودکان مقطع ابتدایی پرداخته است. به منظور انجام این پژوهش 45 نفر از دانش آموزان دختر بیش فعال مقطع ابتدایی شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس، پس از اجرای آزمون تشخیصی علائم مرضی کودکان (csi -4) انتخاب شدند ودر سه گروه 15 نفری قرار گرفتند. سپس گروه اول به مدت 8 جلسه تحت آموزش مهارت های خود کنترلی قرار گرفتند. گروه دوم به مدت 2 ماه از رژیم غذایی اصلاح شده استفاده نمودند و گروه سوم ترکیبی از هر دو روش را همزمان دریافت کردند. این سه گروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون و همچنین 2 ماه بعد از درمان به صورت پیگیری ارزیابی شدند. نتایج با نرم افزار spss وتحلیل واریانس چند متغیری و اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که ترکیب روش های خود کنترلی و اصلاح رژیم غذایی سبب کاهش علائم بیش فعالی/کمبود توجه در کودکان می گردد.

چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : هدف این پژوهش بررسی رابطه اضطراب سخنرانی با سبک فرزندپروری و کمالگرایی بود. بدین منظور از میان همه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی شهرتهران که در سال تحصیلی 91- 1390 مشغول تحصیل بوده اند ، تعداد 116 نفر (70 نفر دختر و38 نفر پسر) به شیوه نمونه برداری تصادفی چندمرحلهای انتخاب و پرسشنامه افکار اضطراب سخنرانی (چو، 2001)، پرسشنامه فرزندپروری (یانگ، 2003) و کمال گرایی ( هیل، 2004) بر روی آن ها اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، رگرسیون تک متغیری و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد، همبستگی بین اضطراب سخنرانی و کمالگرایی برابر با 22/0 و در سطح 05/0 معنادار است. از بین مولفه های سبک فرزند پروری مادر، تنها همبستگی خرده مقیاس وابستگی با اضطراب سخنرانی برابر 27/0 و در سطح 01/0 معنادار است. بقیه خرده مقیاس ها با اضطراب سخنرانی همبستگی معنادار ندارد. از میان مولفه های سبک فرزند پروری پدر همبستگی خرده مقیاس های بی اعتمادی، وابستگی، آسیب پذیری در مقابل ضرر یا آسیب و منفی گرایی با اضطراب سخنرای به ترتیب برابر 81/0، 28/0، 86/0 و25/0 و معنادار است . بقیه خرده مقیاس ها با اضطراب سخنرانی همبستگی معنادار ندارد.نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد کمالگرایی و شاخص های آسیب پذیری در مقابل ضرر یا آسیب، بی اعتمادی، معیارهای سرسختانه و رها کردن می تواند اضطراب سخنرانی دانشجویان را پیش بینی کند و هیچ یک از مولفه های سبک فرزندپروری مادر نمی تواند اضطراب سخنرانی را پیش بینی کند واژه های کلیدی: اضطراب سخنرانی، کمالگرایی و سبک فرزندپروری